Dorothy West w 1981 | |
Data i miejsce urodzenia |
2 czerwca 1907 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
16 sierpnia 1998 |
Narodowość | |
Język | |
Alma Mater | |
Dziedzina sztuki |
Dorothy West (ur. 2 czerwca 1907 roku w Bostonie, zm. 16 sierpnia 1998 w Bostonie) – amerykańska pisarka, aktywistka na rzecz zniesienia segregacji rasowej i redaktorka.
Urodziła się 2 czerwca 1907 roku w Bostonie. Była córką Rachel West i wyemancypowanego niewolnika Isaaca Westa, który został odnoszącym sukcesy przedsiębiorcą. Ukończyła szkołę Boston Latin School, a następnie studnia na Uniwersytecie Bostońskim[1]. Następnie przeprowadziła się do Harlemu w Nowym Jorku[2], by studiować dziennikarstwo na Uniwersytecie Columbia[1].
W 1926 dołączyła do grupy pisarzy New Negro Movement, na bazie której powstał ruch na rzecz zniesienia segregacji rasowej o nazwie Harlem Renaissance. Jej pierwsze opowiadanie, The Typewriter, zdobyło drugie miejsce w ogólnokrajowym konkursie sponsorowanym przez magazyn Urban League's Opportunity[2].
W 1932 wyjechała do Rosji, aby wziąć udział w filmie Komunistycznej Partii o dyskryminacji rasowej w Stanach Zjednoczonych. Produkcja nie została jednak ukończona[2].
W 1934 założyła dziennik Challenge poświęcony twórczemu pisaniu oraz aktywizmowi społecznemu i politycznemu. W 1937 wraz z Richardem Wrightem założyła dziennik New Challenge. Oba projekty istniały krótko. Od 1940 pisała opowiadania do gazety New York Daily News[2].
Przed 1943 przeprowadziła się do Oak Bluffs na wyspie Martha’s Vineyard. W 1948 opublikowała swoją pierwszą książkę, The Living Is Easy. Po wielu latach zaprzyjaźniła się z wydawczynią Jacqueline Kennedy Onassis, pod której wpływem napisała swoją drugą książkę The Wedding, którą opublikowała mając już 85 lat. Niedługo potem spisała niektóre spośród swoich opowiadań w książce The Richer, The Poorer: Stories, Sketches, And Reminiscences[2].
Umarła 16 sierpnia 1998 w Bostonie w wieku 91 lat[1]. Nigdy nie wyszła za mąż i nie urodziła dziecka. Jak sama twierdziła, bała się, że nie będzie dobrą żoną[2].
Jej opowiadania nigdy nie odwoływały się bezpośrednio do konfliktu międzyrasowego. Opowiadały o tym z jakimi przeszkodami ludzie muszą sobie radzić każdego dnia, subtelnie akcentując jak zróżnicowanie na tle ras, klas społecznych i płci kształtują świat, w którym żyją stworzeni przez nią bohaterowie[2].