Dostrzegacz Nadwiślański

Dostrzegacz Nadwiślański
דער בעאבאַכטער אן דער װײכסעל
Częstotliwość	tygodnik
Państwo	Królestwo Polskie
Adres	Warszawa
Język	jidysz
Pierwszy numer	1823
Ostatni numer	1824
OCLC	1150734554

Dostrzegacz Nadwiślański (jid. דער בעאבאַכטער אן דער װײכסעל, Der Beobakter an der Wejksel^[1]) – pierwsze czasopismo żydowskie wydawane na ziemiach polskich, ukazujące się w Warszawie^[1] między 3 grudnia 1823 a 29 listopada 1824 roku w nakładzie 150 egzemplarzy.

Założony przez Antoniego Eisenbauma „Dostrzegacz” był tygodnikiem dwujęzycznym (układ strony był podzielony na dwie równoległe części, pisane w jidysz i języku polskim, o niemal identycznych treściach).

Materiały dzieliły się z grubsza na sześć działów: wiadomości krajowe, zagraniczne i handlowe, działy rozmaitości, artykułów nadesłanych oraz doniesień. Czasopismo miało zdecydowanie oświeceniowy charakter. Na jego łamach umieszczano również informacje o nowych odkryciach i wynalazkach, życiu gospodarczym i życiorysach sławnych Żydów. Egzemplarze „Dostrzegacza” są obfitym źródłem informacji na temat życia żydowskiego w pierwszych dekadach XIX wieku.

Przypisy

↑ ^a ^b Dostrzegacz Nadwiślański = Der Beobakter an der Wejksel.. WorldCat. [dostęp 2021-11-06]. (ang.).

Bibliografia

Marian Fuks, Prasa żydowska w Warszawie, 1823–1939, s. 21-40, wyd. PWN, Warszawa 1979
Marian Fuks, Żydzi w Warszawie, s. 97-102, wyd. Sorus, Poznań 1992

Linki zewnętrzne

[wc-1] Dostrzegacz Nadwiślański = Der Beobakter an der Wejksel.. WorldCat. [dostęp 2021-11-06]. (ang.).

[1]