Drymini

	Drymini
	Stål, 1872
	; Lesiec Drymus sylvaticus
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	pluskwiaki
Podrząd	pluskwiaki różnoskrzydłe
Infrarząd	Pentatomomorpha
Nadrodzina	Lygaeoidea
Rodzina	brudźcowate
Podrodzina	Rhyparochrominae
Plemię	Drymini
Synonimy
	Eremocorini;
	Eremocorini;
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Drymini – plemię pluskwiaków z podrzędu różnoskrzydłych i rodziny brudźcowatych.

Pluskwiaki te osiągają niewielkie rozmiary. Ubarwienie mają niepozorne. Głowa ich ma dobrze rozwinięte bukule, oczy złożone, położone między nimi i nieco ku tyłowi przyoczka, czteroczłonową kłujkę i czteroczłonowe czułki. Przedplecze ma boczne krawędzie wyposażone w żeberko lub wąsko i płasko rozszerzone. Zwykle półpokrywy mają prostą wierzchołkową krawędź przykrywki. Tylna para skrzydeł zwykle zaopatrzona jest zarówno w żyłkę haczykowatą (hamus) jak i żyłki interwannalne. Odwłok ma wszystkie przetchlinki położone na sternitach. Sternity czwarty i piąty są ze sobą scalone, a wszystkie ich trichobotria leżą przed przetchlinkami. W sąsiedztwie przetchlinek drugiej i trzeciej pary znajdują się pory. U larw obecny jest szew Y-kształtny^[1].

Plemię rozprzestrzenione jest niemal kosmopolitycznie^[2]^[1]. Najliczniej reprezentowane jest w krainach Starego Świata: palearktycznej, etiopskiej i orientalnej^[2]. W Polsce stwierdzono 24 gatunki z 7 rodzajów^[3] (zobacz: brudźcowate Polski). W Nearktyce występują nieliczne gatunki, blisko spokrewnione z palearktycznymi^[1]. W Australii występuje 19 gatunków, z których 16 jest endemicznych, a 3 zamieszkują także Nowej Zelandii^[2]. Brak jest gatunków rodzimych dla krainy neotropikalnej^[1]^[2].

Takson ten wprowadzony został w 1872 roku przez Carla Ståla^[4]. Należy do niego 256 opisanych gatunków, zgrupowanych w rodzajach^[5]:

Appolonius Distant, 1901
Austrodrymus Gross, 1965
Bexiocoris Scudder, 1969
Borneodrymus Kondorosy, 2006
Brachydrymus Gross, 1965
Brentiscerus Scudder, 1962
Carvalhodrymus Slater, 1995
Chotekia China, 1935
Coracodrymus Breddin, 1901
Drymus Fieber, 1861 – lesiec
Dudia Bergroth, 1918
Entisberus Distant, 1903
Eremocoris Fieber, 1861 – opuszczel
Esinerus Scudder, 1969
Faelicianus Distant, 1901
Gastrodes Westwood, 1840 – barczel
Gastrodomorpha Gross, 1965
Grossander Slater, 1976
Heissodrymus Kondorosy, 2006
Hirtomydrus Scudder, 1978
Ibexocoris Scudder, 1963
Ischnocoris Fieber, 1861
Kanigara Distant, 1906
Lamproplax Douglas & Scott, 1868
Latidrymus Kondorosy, 2017
Lemnius Distant, 1904
Malipatilius Kondorosy, 2013
Megadrymus Gross, 1965
Mizaldus Distant, 1901
Neodudia Scudder, 1978
Neomizaldus Scudder, 1968
Notochilaster Breddin, 1907
Notochilus Fieber, 1864
Paradrymus Bergroth, 1916
Parastilbocoris Carayon, 1964
Pilusodrymus Scudder, 1969
Potamiaena Distant, 1910
Pseudodrymus Gross, 1965
Retoka China, 1935
Retrodrymus Gross, 1965
Rhodiginus Distant, 1901
Salaciola Bergroth, 1906
Scolopostethus Fieber, 1861 – drzazguń
Sinierus Distant, 1901
Stilbocoris Bergroth, 1893
Taphropeltus Stal, 1872
Testudodrymus Slater, 1993
Thaumastopus Fieber, 1870
Thebanus Distant, 1904
Thylochromus Barber, 1928
Togodolentus Barber, 1918
Trichodrymus Lindberg, 1927
Udalricus Distant, 1904
Usilanus Distant, 1909
Uzza Distant, 1909

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d Randall T. Schuh, James Alexander Slater: True bugs of the world (Hemiptera:Heteroptera): classification and natural history. Cornell University Press, 1995, s. 251-258. ISBN 0-8014-2066-0. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d G. Cassis, Gordon F. Gross: Zoological catalogue of Australia: Hemiptera: Heteroptera (Pentatomomorpha). CSIRO Publishing, 2002.
↑ Drymini C. Stål, 1872. [w:] Biodiversity Map [on-line]. [dostęp 2020-04-16].
↑ C. Stål. Enumeratio Hemipterorum. Bidrag till en förteckning öfver aller hittills kända Hemiptera, jemte systematiska meddelanden. 2. „Kongliga Svenska Vetenskaps-Academiens Nya Handlingar, Stockholm”. 10 (4), s. 1-159, 1872.
↑ Pablo M. Dellapé, Thomas J. Henry, David C. Eades: tribe Drymini. [w:] Lygaeoidea Species File (Version 5.0/5.0) [on-line]. [dostęp 2020-04-15].

[True-1] Randall T. Schuh, James Alexander Slater: True bugs of the world (Hemiptera:Heteroptera): classification and natural history. Cornell University Press, 1995, s. 251-258. ISBN 0-8014-2066-0. (ang.).

[CG-2] G. Cassis, Gordon F. Gross: Zoological catalogue of Australia: Hemiptera: Heteroptera (Pentatomomorpha). CSIRO Publishing, 2002.

[biomap-3] Drymini C. Stål, 1872. [w:] Biodiversity Map [on-line]. [dostęp 2020-04-16].

[Stal1-4] C. Stål. Enumeratio Hemipterorum. Bidrag till en förteckning öfver aller hittills kända Hemiptera, jemte systematiska meddelanden. 2. „Kongliga Svenska Vetenskaps-Academiens Nya Handlingar, Stockholm”. 10 (4), s. 1-159, 1872.

[lsf-5] Pablo M. Dellapé, Thomas J. Henry, David C. Eades: tribe Drymini. [w:] Lygaeoidea Species File (Version 5.0/5.0) [on-line]. [dostęp 2020-04-15].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]