Drzeńsk Mały

Drzeńsk Mały

wieś
Fragment zabudowy wsi
Państwo	Polska
Województwo	lubuskie
Powiat	krośnieński
Gmina	Gubin
Liczba ludności (2022)	168[2]
Strefa numeracyjna	68
Kod pocztowy	66-620[3]
Tablice rejestracyjne	FKR
SIMC	0909265
Położenie na mapie gminy wiejskiej Gubin Drzeńsk Mały
Położenie na mapie Polski Drzeńsk Mały
Położenie na mapie województwa lubuskiego Drzeńsk Mały
Położenie na mapie powiatu krośnieńskiego Drzeńsk Mały
51°59′06″N 14°46′01″E/51,985000 14,766944[1]
Multimedia w Wikimedia Commons

Drzeńsk Mały (niem. Klein Drenzig, łuż. Mały Drězg)^[4] – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie krośnieńskim, w gminie Gubin.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.

Położony jest 6 km na północny wschód od Gubina przy drodze z Wałowic do Żytowania. Po raz pierwszy napomknięto o wsi w dokumentach w 1367 roku pod nazwą (niem. Schildowdrencz)^[5]. W latach 1818–1864 istniała tutaj cegielnia, oraz od 1840 - 1864 roku folwark^[6]. W latach 1876–1888 majątek ten został podzielony między gospodarzy^[5]. Drzeńsk Mały był kiedyś własnością mieszczan z Lucku, należał także do klasztoru w Neuzelle, rodziny von Polenz, a ostatni właściciel to Helmigk^[5]. Uprawiano tu w XVIII wieku żyto, pszenicę, owies, jęczmień, grykę, chmiel, len i ziemniaki. Władca majątku Hans von Pilgram w 1675 roku wspomógł po wielkim pożarze odbudowę Gubina^[5].

W Drzeńsku Małym od 12 czerwca do 18 września 1945 roku była komendantura wojskowa, której komendantem był ppor. Józef Bober z 38. Pułku Piechoty^[5]. W 1952 roku wieś zamieszkiwało 88 osób. W latach 1953–1956 była tam spółdzielnia produkcyjna, a w 1996 roku oddano we wsi do użytku wodociąg^[7].

Liczy około 150 mieszkańców, w wiosce sklep spożywczy oraz świetlica wiejska. Wieś ulicowo – placowa o metryce średniowiecznej. Obecnie wielodrożnica z czytelnym planem pierwotnym. Zabudowa zwarta szczytowa i kalenicowa.

Zabytki

Zabytkowy budynek – Drzeńsk Mały nr 4

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest^[8]:

• dom nr 4, z XVIII wieku.

Warto zobaczyć:

• dom ludowy (świetlica) z 1925 roku, oraz aleję lipową.

Przypisy

1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 26593
2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04] .
3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 238 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
4. Rudolf Lehmann: Historisches Ortslexikon für die Niederlausitz Band 2. Die Kreis Cottbus, Spremberg, Guben und Sorau. 2011. ISBN 978-3-941919-90-7. Brak numerów stron w książce
5. Zygmunt Traczyk: Ziemia Gubińska 1939 – 1949… s. 214
6. Gubińskie Towarzystwo Kultury - Zeszyty Gubińskie nr 5 s. 21
7. Zygmunt Traczyk: Ziemia Gubińska 1939 – 1949… s. 215
8. Rejestr zabytków nieruchomych woj. lubuskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 12. [dostęp 2013-01-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-22)].

Bibliografia

• Gubińskie Towarzystwo Kultury - Zeszyty Gubińskie nr 5 s.21
• Zygmunt Traczyk: Ziemia Gubińska 1939 – 1949…. Gubin: Stowarzyszenie Przyjaciół Ziemi Gubińskiej, 2011, s. 214-217. ISBN 978-83-88059-54-4.