Dyschirius thoracicus

Dyschirius thoracicus
(Rossi, 1790)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze drapieżne

Rodzina

biegaczowate

Podrodzina

grzebielniki

Plemię

Dyschiriini

Rodzaj

wałecznik

Podrodzaj

Dyschirius s.str.

Gatunek

Dyschirius (Dyschirius) thoracicus

Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Dyschirius thoracicus – gatunek chrząszcza z rodziny biegaczowatych i podrodziny grzebielników.

Taksonomia

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1790 roku przez Pietra Rossiego pod nazwą Scarites thoracicus[1].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Chrząszcz o mocno wydłużonym ciele długości od 3,3 do 4,5 mm, ubarwionym ciemnobrązowo. Głaszczki i nasada czułków są czerwonobrązowe. Nadustek odznacza się obecnością wyraźnego zęba pośrodku przedniej krawędzi. Przedplecze ma mikrorzeźbę na całej powierzchni lub tylko na jej części. Pokrywy mają płytkie, wyraźnie punktowane rzędy oraz mikrorzeźbione przód i wierzchołek. Mają po jednym chetoporze (punkcie szczecinkowym) przypodstawowym, po dwa chetopory dyskalne i po jednym chetoporze przedwierzchołkowym, natomiast pozbawione są chetoporów zabarkowych. Szereg chetoporów w bocznych bruzdach pokryw jest rozlegle pośrodku przerwany. Skrzydła tylnej pary są w pełni wykształcone. Odnóża są czerwonobrązowe, często o przyciemnionych udach. Grzebne odnóża pierwszej pary mają słabo zakrzywioną ostrogę goleni[2].

Ekologia i występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Owad rozmieszczony na nizinach[2]. Zasiedla stanowiska niezacienione i wilgotne, w tym pobrzeża wód o gliniastym lub piaszczystym podłożu[2][3], torfowiska przejściowe, piaskownie, wyrobiska gliny i wilgotne pola uprawne[3]. Żyje w wykopanych w glebie norkach. Poluje na drobne bezkręgowce[2].

Gatunek palearktyczny[2][4]. W Europie znany jest z Portugalii, Hiszpanii, Irlandii, Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Holandii, Niemiec, Szwajcarii, Włoch, Danii, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Estonii, Łotwy, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Ukrainy, Chorwacji, Bośni i Hercegowiny, Serbii, Czarnogóry, Grecji oraz europejskich części Rosji i Turcji. W Afryce Północnej zamieszkuje Maroko. W Azji podawany jest z Syrii, Kirgistanu i zachodniosyberyjskiej części Rosji[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ P. Rossi: Fauna Etrusca, sistens Insecta, quae in provinciis Florentina et Pisana praesertim collegit Petrus Rossius. Tomus primus. Livorno: T.Masi & Sociorum, 1790.
  2. ↑ a b c d e Karel Hůrka: Carabidae of the Czech and Slovak Republics. Zlin: Kabourek, 1996, s. 36-40, 114-132.
  3. ↑ a b P. Sienkiewicz, B. Staniec. Nowe dane o występowaniu gatunków z rodzaju Dyschirius Bon. (Coleoptera: Carabidae) w środkowo-wschodniej Polsce z uwzględnieniem związanych z nimi kusakowatych z rodzaju Bledius Leach (Coleoptera: Staphylinidae). „Wiadomości Entomologiczne”. 25 (2), s. 69-78, 2006. 
  4. ↑ a b M. Balkenohl, Scaritinae, [w:] Ivan Löbl, Aleš Smetana (red.), Catalogue of Palaearctic Coleoptera. Volume I. Archostemata - Myxophaga - Adephaga, Stenstrup, Denmark: Apollo Books, 2003, s. 223-230, ISBN 87-88757-73-0.