Dziesięciu Murzynków (także Dziesięciu Żołnierzyków, Dziesięciu Indian) – rymowana piosenka dla dzieci z 1869 r. autorstwa Franka J. Greena oparta na amerykańskim utworze Ten Little Injuns (ang. Dziesięciu Małych Indian) autorstwa Septimusa Winnera z 1868 roku. Piosenka stała się motywem przewodnim powieści Agathy Christie o tym samym tytule.
Tekst piosenki istnieje w wielu różnych wersjach, nie zawsze występują w nim Murzynki, są one zastąpione np. przez Indian lub Żołnierzyków. Określenie Nigger (ang. murzyn, czarnuch), które występuje w oryginale, jest uważane za obraźliwe i rasistowskie, a rymowanka w oryginalnej formie jest niepoprawna politycznie. Ponadto istnieje kilka alternatywnych zakończeń, według najpopularniejszego giną co do jednego, w innych kończy się małżeństwem dwóch ostatnich bohaterów lub wszystkie odnajdują się żywe i kończą ponownie w dziesiątkę[1].
Piosenka Dziesięciu Murzynków powstała na podstawie innej rymowanki dla dzieci pt. Ten Little Injuns autorstwa Septimusa Winnera z 1868 roku. Słowo Injuns jest zniekształceniem angielskiego słowa Indians oznaczającego Indian[2].
Wkrótce potem, najprawdopodobniej w 1869 roku, Frank J. Green zmienił tekst piosenki wraz z tytułem na Dziesięciu Murzynków. Piosenka stała się popularnym punktem programu w amerykańskich minstrel-show, w których ukazywano stereotypy dotyczące białej oraz czarnej rasy. Ówcześnie popularna grupa Christy's Minstrels rozpropagowała tekst Dziesięciu Murzynków w Wielkiej Brytanii oraz na kontynencie europejskim, gdzie stał się on dość popularny[2].
Po zakończeniu wojny secesyjnej obie piosenki były od lat 70. XIX w. wydawane w postaci książeczek dla dzieci[2]. W 1939 r. Agatha Christie wydała powieść zatytułowaną Dziesięciu Murzynków (Ten Little Niggers), w której motywem przewodnim i niejako mottem jest piosenka Franka J. Greena. Bohaterowie na odciętej od świata wyspie giną według porządku z rymowanki, a morderstwa zostają upozorowane w taki sposób, jak w piosence. Powieść ta, znana także jako I nie było już nikogo, jest jedną z najbardziej znanych powieści Agathy Christie i zajmuje 19. miejsce w rankingu 100 najlepszych kryminałów wszech czasów wg CWA[3][4].
Najbardziej znane polskie tłumaczenie Dziesięciu Murzynków jest autorstwa Włodzimierza Lewika i zostało ono użyte także w polskim wydaniu powieści Agathy Christie[5][6].
Ten little nigger boys went out to dine;
One choked his little self, and then there were nine.Nine little nigger boys sat up very late;
One overslept himself, and then there were eight.Eight little nigger boys traveling in Devon;
One said he'd stay there, and then there were seven.Seven little nigger boys chopping up sticks;
One chopped himself in half, and then there were six.Six little nigger boys playing with a hive;
A bumble-bee stung one, and then there were five.
Five little nigger boys going in for law;
One got in chancery, and then there were four.Four little nigger boys going out to sea;
A red herring swallowed one, and then there were three.Three little nigger boys walking in the zoo;
A big bear hugged one, and then there were two.Two little nigger boys sitting in the sun;
One got frizzled up, and then there was one.One little nigger boys living all alone;
He got married, and then there were none.
Źródło:[8].