Dzieło koronowe, korona dzieła obronnego – budowla fortyfikacyjna wzniesiona przed obwodem obronnym o narysie bastionowym[1] (na zewnątrz pasma umocnień[2]), złożona z bastionu w środku i dwóch półbastionów usytuowanych na jego skrzydłach, połączonych ze sobą kurtynami. Sposób fortyfikacji miast i twierdz rozpowszechniony w okresie od XVI wieku do XVII wieku przez holenderskich inżynierów wojskowych. Osłaniano w ten sposób przedmieścia miast ufortyfikowanych oraz mosty[1].
Polskim przykładem są dzieła koronowe Twierdzy Modlin.