wieś | |
Dziwnówek z lotu ptaka | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2022) |
416[2] |
Strefa numeracyjna |
91 |
Kod pocztowy |
72-420[3] |
Tablice rejestracyjne |
ZKA |
SIMC |
0774813 |
Położenie na mapie gminy Dziwnów | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego | |
Położenie na mapie powiatu kamieńskiego | |
54°02′04″N 14°48′21″E/54,034444 14,805833[1] |
Dziwnówek (niem. Klein Dievenow[4]) – wieś w północno-zachodniej Polsce, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kamieńskim, w gminie Dziwnów, 4,5 km na wschód od centrum Dziwnowa.
Według danych z 2008 r. wieś miała 404 mieszkańców[5].
W Dziwnówku nad morzem wyznaczono letnie kąpielisko obejmujące 400 m linii brzegowej[6].
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie szczecińskim.
Dziwnówek leży w zachodniej części wybrzeża woj. zachodniopomorskiego, w północnej części powiatu kamieńskiego. Wieś znajduje się u nasady Mierzei Dziwnowskiej, sąsiadując z Morzem Bałtyckim i Zatoką Wrzosowską, będącą północną częścią Zalewu Kamieńskiego. Miejscowość położona jest na Wybrzeżu Trzebiatowskim – jednym z mezoregionów Pobrzeża Szczecińskiego. Historycznie Dziwnówek znajduje się w północnej części Pomorza Zachodniego.
Do 1945 miejscowość występowała pod niemiecką nazwą Klein Dievenow. W marcu 1945 roku na tych terenach toczyły się ciężkie walki z Niemcami. Walczył tu m.in. ówczesny podporucznik Wojciech Jaruzelski dowodzący oddziałem zwiadu w składzie 5 pułku piechoty 2 Dywizji WP[7].
W latach 1965–1970 wybudowano przebiegającą przez wieś tzw. „Słoneczną Promenadę”, drogę w kierunku wschodnim łączącą nadmorskie miejscowości[8]. W latach 1974–2005 Dziwnówek był uznany przez rząd za miejscowość posiadającą warunki do prowadzenia lecznictwa uzdrowiskowego, dzięki czemu mogły być prowadzone tu zakłady lecznictwa[9]. W oparciu o właściwości warunków naturalnych ustalono dla zakładów lecznictwa w Dziwnówku pierwszoplanowe kierunki leczenia: choroby układu oddechowego wieku dziecięcego i choroby narządów ruchu wieku dziecięcego. Ponadto ustalono drugoplanowy kierunek klimatyczno-usprawniający[10].
18 lipca 1982 wmurowano akt erekcyjny pod budowę we wsi kościoła[11].
Największą atrakcją turystyczną Dziwnówka jest morze oraz szeroka, piaszczysta plaża. Jej klifowy fragment na wschód od miejscowości od 2017 objęty jest ochroną jako rezerwat przyrody Klif w Dziwnówku[12].
W Dziwnówku łączą się drogi wojewódzkie: biegnąca wzdłuż wybrzeża droga wojewódzka nr 102 z Międzyzdrojów na wschód do Kołobrzegu z drogą nr 107, biegnącą na południe przez Kamień Pomorski do drogi krajowej nr 3.
Przy rondzie współczesny kościół parafialny pw. św. Maksymiliana Marii Kolbego (projektował Jerzy Okniński, 1981-82)[13] oraz pomnik (odsłonięty w 1975 r.)[14] poświęcony żołnierzom polskim 2 Dywizji Piechoty I Armii WP walczącym podczas II wojny światowej.
W centrum, u zbiegu ulic Wolności i Kamieńskiej węzeł znakowanych szlaków turystycznych:
Dziwnówek jest miejscowością uzdrowiskową, w której leczone są schorzenia układu oddechowego u dzieci. Ujęcie wody mineralnej chlorkowo-sodowej nie jest eksploatowane od roku 1950[15].
W centrum, przy głównej drodze prowadzącej do Dziwnowa i Międzyzdrojów, znajduje się metalowa atrapa latarni morskiej, w której prowadzony jest sklep z pamiątkami, kilkanaście lat temu była tam kawiarnia. Pierwotnie, w latach 70., była w Kamieniu Pomorskim. Została tam wybudowana przez mleczarnię na Turniej Miast, organizowany przez telewizję. Przewieziono ją do Dziwnówka gdzie funkcjonowała jako kiosk, w którym sprzedawano produkty mleczarni. Następnie została zakupiona przez prywatne osoby.