Dzwonki mszalne (z fr. clochette) – idiofon składający się z czterech różnej wielkości dzwoneczków, zamocowanych na krzyżowym zawieszeniu ze specjalnym uchwytem. Jest wykorzystywany w trakcie mszy świętej, nabożeństw lub podczas procesji eucharystycznych przez liturgiczną służbę ołtarza, aby zwrócić uwagę uczestnikom liturgii o zmianie postawy w danym momencie mszy bądź procesji eucharystycznej, ponieważ dzieje się coś szczególnego i ważnego[1][2][3][4].
Dzwonki mszalne składają się z czterech różnej wielkości małych dzwonków, które są zamocowane na krzyżowym zawieszeniu wyposażonym w uchwyt. Powszechnie spotykane dzwonki mszalne są wykonane z mosiądzu. Bywają bogato zrobione, a ich wielkość uzależniona jest od danej świątyni, gdzie są używane[1][4].
Dzwonki mszalne mają zwracać uwagę na najważniejsze momenty podczas liturgii. Wybrzmiewają podczas adoracji Najświętszego Sakramentu, wtedy informują wiernych o zmianie postawy na klęczącą lub stojącą, a także podczas procesji eucharystycznych takich jak: Rezurekcja, Boże Ciało, procesje w dniach odpustowych dla danej parafii, co symbolizuje chwalenie Boga[1][4][5].
Dzwonki kościelne podczas mszy świętej używa się zgodnie z przepisami liturgicznymi Krajowej Komisji Duszpasterskiej Liturgicznej Służby Ołtarza[3][5][6]. Natomiast wiele diecezji ma swoje tradycje dotyczące sposobu dzwonienia podczas mszy, które nie muszą być zmieniane[1][2]. 150 pkt Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów (Ogólne Wprowadzenie Do Mszału Rzymskiego) opisuje, że ministrant przed epiklezą powinien zadzwonić dzwonkami i zgodnie z miejscowymi zwyczajami dzwonić kiedy celebrans ukazuje wiernym święte postacie[7]. Podczas modlitwy eucharystycznej zawsze dzwoni się trzykrotnie w niewielkich odstępach czasu przed epiklezą, czyli bezpośrednio przed tym jak kapłan wyciąga ręce nad darami. Dzieje się tak po następujących modlitwach eucharystycznych[8][9]:
Przepisy liturgiczne Krajowej Komisji Duszpasterskiej Liturgicznej Służby Ołtarza podają również, że dzwonkami dzwoni się[2]:
Podczas ukazywania hostii i kielicha przez celebransa używa się gongu, jeśli taki występuje[2][3][4][5].
Dzwonków mszalnych nie używa się w okresie upamiętniającym cierpienia i mękę Jezusa Chrystusa, czyli od Gloria na Mszy Wieczerzy Pańskiej w Wielki Czwartek, aż do uroczystego śpiewu Gloria podczas Wigilii Paschalnej. W tym okresie liturgicznym dzwonki są zastępowane kołatkami[1][4].