Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
dzwonkówka szara |
Nazwa systematyczna | |
Entoloma rhodopolium (Fr.) P. Kumm. Führ. Pilzk. (Zerbst): 98 (1871) |
Dzwonkówka szara (Entoloma rhodopolium (Fr.) P. Kumm.) – gatunek grzybów z rodziny dzwonkówkowatych (Entolomataceae)[1].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Entoloma, Entolomataceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy zdiagnozował go w 1818 r. Elias Fries nadając mu nazwę Agaricus rhodopolium. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu Paul Kummer w 1871 r.[1]
Synonimów ma ok. 20. Niektóre z nich[2]:
Nazwę zwyczajową zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r.[3]
Średnica (2)4-8(12) cm, początkowo wypukły, potem rozpostarty z zagłębionym środkiem, w końcu prawie lejkowaty. Brzeg długo podwinięty, pofalowany, powierzchnia gładka, matowa. Jest słabo higrofaniczny; w stanie wilgotnym nieco lepki i słabo prążkowany, o barwie od szarej do oliwkowożółtawej lub ochrowobrązowej, w stanie suchym jasnobeżowy do żółtawobeżowego[4].
Zbiegające, gęste lub dość gęste, początkowo białe, potem różowe[5].
Wysokość 1,5–4 cm, grubość 6–12 mm, cylindryczny, nagi lub na szczycie bardzo drobno włókienkowaty, białawy, początkowo pełny, potem pusty. Podstawa z białą grzybnią[5].
Cienki, kruchy, o barwie od białawej do bardzo jasnobrązowej, niezmieniającej się po uszkodzeniu[5].
Zarodniki w widoku z boku wielokątne, 5-8-kątowe, o wymiarach 8–11 × 5–8 μm, gładkie, nieamyloidalne. Brak cystyd. Strzępki skórki kapelusza wąskie, cylindryczne, hialinowe. W strzępkach występują sprzążki[5].
Dzwonkówka szara występuje w Europie, Ameryce Północnej i Japonii. W Europie jest szeroko rozprzestrzeniona, w Ameryce podano jej stanowiska w kilku stanach USA i w Kanadzie[6]. W piśmiennictwie naukowym na terenie Polski podano wiele stanowisk[3]. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski.
Saprotrof. Owocniki wyrastają pojedynczo lub w grupach pod drzewami liściastymi[5], zwłaszcza pod olszą, bukiem, ale także pod sosną. W Polsce pojawiają się od czerwca do września[3].