Drymonia dodonaea | |||
(Denis et Schiffermüller, 1775) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
dąbrówka dodona | ||
Synonimy | |||
|
Dąbrówka dodona[1][2], garbatka wyrocznica[3] (Drymonia dodonaea) – gatunek motyla z rodziny garbatkowatych. Zamieszkuje Europę i Zakaukazie. Gąsienice żerują na dębach, rzadko na bukach lub brzozach. Osobniki dorosłe są aktywne nocą.
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1775 roku przez Johanna N.C.M. Denisa i Ignaza Schiffermüllera pod nazwą Bombyx dodonaea. Jako miejsce typowe wskazano okolice Wiednia[4]. W jego obrębie wyróżnia się podgatunki[5][4]:
Motyl o krępej budowy ciele[6] i rozpiętości skrzydeł sięgającej od 33 do 38 mm[1]. Głowa jest zaopatrzona w nieowłosione oczy złożone, krótkie głaszczki i uwstecznioną ssawkę, natomiast pozbawiona jest przyoczek. Czułki osiągają niemal połowę długości przedniego skrzydła i wykazują dymorfizm płciowy w budowie, będąc szczeciniastymi u samicy, zaś grzebykowatymi u samca. Tułów jest szeroki, wyposażony w krótko owłosione tegule. Skrzydło przedniej pary osiąga od 17 do 20 mm długości[6] i ma tło ciemnoszare, w wewnętrznej części pola środkowego zwykle czarnoszaro przyciemnione, a w jego części zewnętrznej białawo rozjaśnione. Przepaska wewnętrzna jest wypukła, zaś zewnętrzna ostro ząbkowana i przy brzegach skrzydła biało rozjaśniona[1][6]. Plamka półksiężycowata na żyłce poprzecznej jest biaława, co odróżnia ten gatunek od podobnej dąbrówki chaonii oraz mało wyraźna, co odróżnia go od dąbrówki dębowej. Barwa strzępiny jest popielata z ciemnym nakrapianiem. Na tylnej krawędzi przedniego skrzydła leży trójkątny ząbek z włosowatych łusek[6]. Tylne skrzydło jest jasnoszare ze słabo odznaczającą się jaśniejszą przepaską przez środek[1][6].
Gąsienica charakteryzuje się ubarwieniem zielonym z parą żółtych lub żółtopomarańczowych prążków biegnących bokami ciała[7].
Owad ten zasiedla lasy liściaste, lasy mieszane, zarośla, parki i nasadzenia przydrożne[1][7]. Gąsienice są foliofagami żerującymi na liściach dębów, a rzadko buków i brzóz[4][1]. Okres lotu motyli trwa od drugiej połowy kwietnia do pierwszej połowy lipca, zaś okres żerowania gąsienic od czerwca do sierpnia[1]. Zimowanie odbywa się w stadium poczwarki. Owady dorosłe nie pobierają pokarmu i są aktywne nocą[6]. Chętnie przylatują do sztucznych źródeł światła[1].
Gatunek palearktyczny[4]. W Europie znany jest z Portugalii, Hiszpanii, Irlandii, Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Luksemburgu, Holandii, Niemiec, Szwajcarii, Liechtensteinu, Austrii, Włoch, Danii, Szwecji, Norwegii, Estonii, Łotwy, Litwy, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Białorusi, Ukrainy, Rumunii, Bułgarii, Słowenii, Chorwacji, Bośni i Hercegowiny, Serbii, Czarnogóry, Albanii, Macedonii Północnej, Grecji oraz europejskich części Rosji i Turcji[5]. Poza tym występuje na Kaukazie i w Armenii[4]. W Polsce jest gatunkiem nieczęsto spotykanym[7].