wieś | |
![]() | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (31.03.2021) |
159[2] |
Strefa numeracyjna |
52 |
Kod pocztowy |
86-070[3] |
Tablice rejestracyjne |
CBY |
SIMC |
0084155 |
Położenie na mapie gminy Dąbrowa Chełmińska ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu bydgoskiego ![]() | |
![]() |
Dębowiec – wieś w Polsce, położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie bydgoskim, w gminie Dąbrowa Chełmińska.
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa bydgoskiego.
Według danych GUS z Narodowego Spisu Powszechnego 2021 Dębowiec liczy 159 mieszkańców, w tym 91 mężczyzn oraz 68 kobiet[2].
(Stan na 20 maja 2002, 31 marca 2011 oraz 31 marca 2021[4])
Rok | 2002 | 2011 | 2021 |
---|---|---|---|
Liczba ludności | 180 | 180 | 159 |
Liczba mężczyzn | 92 | 97 | 91 |
Liczba kobiet | 88 | 83 | 68 |
Geneza wsi ma związek z czynszowym osadnictwem olęderskim w dolinie zalewowej Wisły w XVII i XVIII wieku, popieranym przez szlacheckich właścicieli majątku gzińskiego[5]. W 1714 roku właściciel wsi Michał Zamojski i jego żona Anna z Działyńskich wystawili nowe umowy osadnikom olęderskim.
W połowie XIX wieku w wyniku zmian strukturalnych wynikających z pruskiej ustawy uwłaszczeniowej, bogatsi chłopi wykupili ziemię na własność, biedniejsi zaś zostali przeszeregowani w struktury służby dworu gzińskiego[5]. Wieś składała się wówczas z 49 gospodarstw, których właścicielami były osoby o niemiecko i holendersko brzmiących nazwiskach. Większa liczba Polaków we wsi pojawiła się dopiero na początku XX w. W XIX wieku rozróżniano Dębowiec Szlachecki i Królewski. Ten ostatni związany był prawdopodobnie z przejętym przez państwo pruskie byłym majątkiem kościelnym benedyktynek w Chełmnie, które w XVIII w. dzierżyły cześć gruntów wsi Dębowiec[5].
W latach 1939–1942 dotychczasową nazwą wsi było Dembowitz, lecz po przeprowadzonej zamianie nazw miejscowości w Okręgu Rzeszy Gdańsk-Prusy Zachodnie, w latach 1942–1945 nazywała się Dembau[6].