Jainosaurus | |||
Hunt et al., 1994 | |||
Okres istnienia: mastrycht | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
(bez rangi) | tytanozaury | ||
Rodzaj |
dżinozaur | ||
Gatunki | |||
|
Dżinozaur (Jainosaurus) – rodzaj zauropoda z grupy tytanozaurów (Titanosauria) żyjącego w późnej kredzie na terenach obecnego subkontynentu indyjskiego. Gatunek typowy rodzaju został opisany w 1933 roku przez Friedricha von Huenego i Charlesa Matleya pod nazwą Antarctosaurus septentrionalis. Huene i Matley nie ustanowili holotypu, wymienili jednak skamieniałości serii typowej, obejmującej kilka kości czaszki – w tym puszkę mózgową – oraz niekompletny szkielet pozaczaszkowy, zawierający żebra grzbietowe, szewrony, łopatki, częściową płytę mostkową oraz kości kończyn. Szczątki te pochodzą z górnokredowych osadów formacji Lameta w indyjskim stanie Madhya Pradesh[1]. Większość spośród tych skamieniałości należy prawdopodobnie do jednego osobnika. Kolejna puszka mózgowa z tej samej lokalizacji, co seria typowa, oraz kości udowe odkryte w innych stanach także można przypisać do rodzaju Jainosaurus[2]. Antarctosaurus septentrionalis został przeniesiony z rodzaju Antarctosaurus do nowego rodzaju Jainosaurus przez Adriana Hunta i współpracowników w 1994 roku. Nazwa rodzajowa honoruje indyjskiego paleontologa Sohana Lala Jaina[3]. Innym przedstawicielem tytanozaurów żyjącym w późnej kredzie na obecnych terenach Indii jest Isisaurus – nie jest on jednak taksonem siostrzanym dżinozaura, którego bliższe pokrewieństwo łączy prawdopodobnie z południowoamerykańskimi tytanozaurami, takimi jak Pitekunsaurus, Muyelensaurus i Antarctosaurus wichmannianus oraz „Malgaski Takson B” z Madagaskaru, jednak hipoteza te nie została dotąd zweryfikowana analizą kladystyczną[2].