Eat the Document

Eat the Document

Gatunek	film dokumentalny
Rok produkcji	1972
Kraj produkcji	Stany Zjednoczone
Język	angielski
Czas trwania	52 min
Reżyseria	Bob Dylan
Scenariusz	Bob Dylan
Główne role	Bob Dylan, Robbie Robertson, Bob Neuwirth
Muzyka	Bob Dylan
Scenografia	D.A. Pennebaker
Montaż	Bob Dylan, Howard Alk, D.A. Pennebaker
Produkcja	ABC

Eat the Document – amerykański film dokumentalny z 1972 w reżyserii Boba Dylana. Film został nakręcony podczas trasy koncertowej w Wielkiej Brytanii w 1966. Dokumentuje szczególny moment, kiedy Dylan wprowadza do akustycznej gry piosenkarza folkowego elektryczną gitarę, co spotkało się z falą krytyki^[1].

Opis

Eat the Document to film dokumentalny z trasy Boba Dylana i grupy The Hawks w Wielkiej Brytanii w 1966. Został nakręcony, pod kierunkiem Dylana, przez D.A. Pennebakera, którego dokument Dont Look Back był kroniką brytyjskiej trasy Dylana z 1965. Film został pierwotnie zamówiony przez amerykańską stację telewizyjną ABC w ramach cyklu programów ABC Stage 67. Montaż filmu opóźnił się z powodu wypadku motocyklowego Dylana w lipcu 1966. Po zakończeniu leczenia, piosenkarz razem z Howardem Alką ukończył realizację dokumentu jednak stacja ABC odrzuciła film jako niezrozumiały dla szerokiej publiczności^[2]. Eat the Document nigdy nie został wydany na wideo. W 1968 ukazał się album koncertowy The Bootleg Series Vol. 4: Bob Dylan Live 1966, The „Royal Albert Hall” Concert. Na początku lat 70., pokazano go w New York's Academy of Music i Whitney Museum of American Art^[2]. Niektóre sceny z filmu wykorzystał Martin Scorsese w swoim filmie dokumentalnym z 2005 No Direction Home o Bobie Dylanie^[3].

Eat the Document zawiera m.in. materiał z koncertu w Free Trade Hall w Manchesterze, podczas którego jeden z widzów wykrzyknął „Judasz!”^[3]. Miało to związek z użyciem przez Dylana gitary elektrycznej, co w tamtym czasie fani muzyki folkowej postrzegali jako zdradę. Na filmie znalazły się fragmenty piosenek z różnych koncertów w tym: Tell Me, Momma, I Don’t Believe You (She Acts Like We Never Have Met), Ballad of a Thin Man, i One Too Many Mornings^[1]. Ujęte są też sceny z pokoi hotelowych w których Dylan i Robbie Robertson pracują nad nowymi utworami, z których większość została niewydana i nieopublikowana. Wśród tych piosenek jest I Can't Leave Her Behind, która została później wykorzystana przez Stephena Malkmusa jako soundtrack do filmu z 2007, inspirowanego życiem i muzyką Dylana, I’m Not There w reżyserii Todd Haynes^[4][5].

Na filmie znalazła się także scena w której Dylan gra na fortepianie w duecie z Johnnym Cashem wykonujący utwór Cash'a I Still Miss Someon, a także sceny z udziałem Johna Lennona^[1][2]. Niektóre bootlegowe wersje Eat the Document zawierają długą scenę w której Dylan znajduje się w limuzynie z Johnem Lennonem w dniu 27 maja 1966^[6].

W 2003 wydano koncertowe DVD Eat the Document z materiałem bonusowym^[7].

Obsada

• Bob Dylan
• Richard Manuel
• Robbie Robertson
• Rick Danko
• Garth Hudson
• John Lennon
• Johnny Cash
• Richard Alderson
• Albert Grossman
• Mickey Jones
• Bob Neuwirth

Przypisy

1. Eat the Document. The Band. [dostęp 2018-04-18]. (ang.).
2. Richard Metzger: Watch Bob Dylan in 'Eat the Document' (with John Lennon, Johnny Cash and The Band) while you can. DangerousMinds.net. [dostęp 2018-04-18]. (ang.).
3. Brian Hiatt: Dylan Looks Back in New Documentary. Rolling Stone. [dostęp 2018-04-18]. (ang.).
4. Lee Ranaldo & Stephen Malkmus. Genius.com. [dostęp 2018-04-19]. (ang.).
5. I’m Not There. Gdzie indziej jestem. Canal+. [dostęp 2018-04-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-20)].
6. Jordan Runtagh Runtagh: Remembering Bob Dylan and John Lennons drugged out limo ride. Rolling Stone. [dostęp 2018-04-19]. (ang.).
7. Bob Dylan – Eat The Document. Discogs.com. [dostęp 2018-04-19]. (ang.).

Linki zewnętrzne

• Eat the Document w bazie Filmweb
• Eat the Document w bazie IMDb (ang.)