Eddie South
 Eddie South (1946) | |
| Imię i nazwisko |
Edward Otha South |
|---|---|
| Pseudonim |
„Czarny anioł skrzypiec” |
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci |
25 kwietnia 1962 |
| Instrumenty | |
| Gatunki |
jazz, muzyka klasyczna |
| Zawód |
muzyk |
| Powiązania | |
| Zespoły | |
| Jimmy Wade’s Syncopators Eddie South and His Alabamians | |
Edward Otha South, ps. „Czarny anioł skrzypiec”[1] (ur. 27 listopada 1904 w mieście Louisiana, zm. 25 kwietnia 1962 w Chicago)[2] – afroamerykański skrzypek jazzowy.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w stanie Missouri, ale kiedy jeszcze był malcem, rodzina przeniosła się do Chicago. Szybko ujawniły się jego niezwykłe zdolności muzyczne i uznano go za cudowne dziecko[3]. Naukę klasycznej gry na skrzypcach pobierał najpierw u prywatnego nauczyciela, a później w Chicago Musical College. Był uczniem urodzonego w Rosji skrzypka P. Bissinga. Mimo swojego wirtuozowskiego talentu, po skończeniu uczelni jako Afroamerykanin nie miał szans na karierę w zarezerwowanej dla białych w latach 20. XX wieku domenie muzyki poważnej. Zwrócił się więc ku wodewilowi, jazzowi i „lekkiej klasyce”.
Grał w orkiestrze wodewilowej ze słynnym kornecistą Freddiem Keppardem[3]. Natomiast do jazzu wprowadzał go skrzypek i klarnecista Darnell Howard[2]. Występował w Creole Orchestra Charlesa Elgara. Od 1923 do 1927 współprowadził zespół Jimmy Wade’s Syncopators. Następnie został pierwszym skrzypkiem w szesnastoosobowej The Vendome Theater Orchestra Erskine’a Tate’a. Jeszcze w 1927 założył zespół The Alabamians, nazwany tak od chicagowskiego klubu Alabam, w którym grupa występowała. Dokonał z nią także pierwszych nagrań.
W latach 1928–1931 przebywał w Europie. Studiował w Konserwatorium Paryskim[2]. Odwiedził także Budapeszt, w którym pobyt wywarł na nim duży wpływ muzyczny. Tradycyjna muzyka węgierska, a zwłaszcza cygańska stała się wyróżniającą składową jego wiolinistyki[3]. Po powrocie do Stanów Zjednoczonych jego pierwszym nagranym utworem była kompozycja Jenő Hubaya Hejre Kati, która stała się jego wizytówką muzyczną[3]. W 1937 ponownie zawitał do Paryża, gdzie dokonał szeregu nagrań z gitarzystą Django Reinhardtem i skrzypkiem Stéphanem Grappellim[2]. Należą one do jego najlepszych jazzowych dokonań fonograficznych[3].
W 1945 pracował jako muzyk studyjny w nowojorskiej rozgłośni radiowej WMGM[4]. Stawał także przed mikrofonem innych nadawców radiowych, na ogół afiliowanych przy PBS[1]. W latach 50. występował również w telewizji. Głównie jednak grał dla nielicznej publiczności w Nowym Jorku, Los Angeles i przede wszystkim Chicago.
Zmarł przedwcześnie w wieku 57 lat.
Wybrana dyskografia
[edytuj | edytuj kod]- 1940 The Dark Angel of the Violin (Columbia)
- 1958 L’Ange Noir Du Violon – Eddie South avec Stéphane Grappelly et Django Reinhardt (La Voix De Son Maître)
- 1959 The Distinguished Violin Of Eddie South (Mercury)
- 1970 Eddie South avec Stéphane Grappelly, Michel Warlop et Django Reinhardt (Pathé)
- 1993
- Eddie South – 1923–1937 (Classics)
- Black Gipsy – 1927/1941 (EPM Musique)
- 2005 Eddie South Solo, Trio & Orchestra (AB Fable)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Eddie South – „The Dark Angel of the Violin”. Jazz Rhythm. [dostęp 2024-10-05]. (ang.).
- ↑ a b c d Eddie South. allmusic.com. [dostęp 2024-10-05]. (ang.).
- ↑ a b c d e Eddie South. syncopatedtimes.com. [dostęp 2024-10-05]. (ang.).
- ↑ Leonard Feather, Ira Gitler, The Biographical Encyclopedia of Jazz, wyd. Oxford University Press, 1999, ISBN 978-0195320008
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Eddie South, allmusic.com
- Eddie South, The Syncopated Times