Eduard Ritter von Schleich

Eduard von Schleich
	35 zwycięstw
	Generalleutnant der Luftwaffe
Data i miejsce urodzenia	9 sierpnia 1888 ; Bad Tölz, Cesarstwo Niemieckie
Data i miejsce śmierci	15 listopada 1947 ; Monachium, Niemcy
	Przebieg służby
Lata służby	1909–1919, 1935–1944
Siły zbrojne	Armia Cesarstwa Niemieckiego; Luftstreitkräfte
Jednostki	FFA 2, Jagdstaffel 28, Jagdstaffel 21, Jagdstaffel 32b. Jagdgeschwader 4
Stanowiska	dowódca II grupy w 53 Skrzydle Legionu Kondor
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa,; II wojna światowa
Późniejsza praca	pilot Lufthansy
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Eduard Ritter von Schleich (ur. 9 sierpnia 1888 w Bad Tölz, zm. 15 listopada 1947 w Monachium) – niemiecki as lotnictwa.

Służba przed i w trakcie I wojny światowej

Eduard Schleich w wieku 20 lat zaciągnął się do 11 Bawarskiego Pułku Piechoty. W 1914, kiedy wybuchła wojna, dowodził kompanią na froncie zachodnim. 20 sierpnia 1914 został ciężko ranny i trafił do szpitala. Po wyleczeniu złożył podanie o przeniesienie do lotnictwa i wiosną 1915 został pilotem dwumiejscowego Rolanda C.II we Fl. Abt. 2b. W czasie jednego z lotów został ranny w rękę odłamkiem pocisku przeciwlotniczego, ale kontynuował lot i udało mu się wykonać zadanie bojowe.

Służba jako pilot myśliwski

Po ponownym pobycie w szpitalu został przeniesiony do Jagdstaffel 28, gdzie latał m.in. na zdobycznym Nieuporcie. Wykazywał się dużym talentem, został więc skierowany na szkolenie specjalistyczne dla pilotów myśliwskich.

W marcu 1917 dowodził już Jagdstaffel 21. Pierwsze zwycięstwo odniósł 5 maja 1917, gdy jego ofiarą padł Spad. Kiedy 27 czerwca zginął jego przyjaciel Erich Limpert, Schleich przemalował swojego Albatrosa na czarno. W sierpniu 1917 Schleich zestrzelił 7 samolotów wroga, we wrześniu 17.

Kiedy po przebytej chorobie już po trzech dniach wystartował do lotu bojowego, okazało się, że z minuty na minutę stawał się coraz słabszy i musiał podjąć decyzję o powrocie na lotnisko. W czasie lotu powrotnego zaatakowały go 3 Spady – Schleichowi udało się zestrzelić jeden z nich. Następne 5 miesięcy musiał jednak spędzić w szpitalu.

Po powrocie został dowódcą bawarskiej Jagdstaffel 32b. 14 czerwca 1918^[1] został odznaczony bawarskim orderem Maxa-Josepha, co dawało mu prawo do tytułu szlacheckiego. Później Eduard Ritter von Schleich mianowany został dowódcą JG 4b, w skład którego wchodziły bawarskie Jagdstaffeln (Jastas). Do końca wojny odniósł w sumie 35 zwycięstw powietrznych.

Okres międzywojenny i II wojny światowej

Po wojnie był pilotem Lufthansy i działaczem aeroklubu monachijskiego, a w latach 30. powrócił do służby. W 1938, po szkoleniu na bombowcach nurkujących, został mianowany dowódcą pułku Junkersów 87. Trzy lata później, podczas II wojny światowej, został awansowany na generała, musiał jednak zrezygnować ze służby ze względów zdrowotnych.

Odznaczenia

Pour le Mérite – 4 grudnia 1917
Order Wojskowy Maksymiliana Józefa
Krzyż Żelazny I Klasy
Krzyż Żelazny II Klasy

Galeria

Oberleutnant Eduard von Schleich – nowy dowódca Jagdstaffel 21 – w kabinie swojego Albatrosa D.V; 1918:

Przypisy

↑ Generalleutnant Eduard Ritter von Schleich - Lexikon der Wehrmacht [online], lexikon-der-wehrmacht.de [dostęp 2017-11-23] .

Bibliografia

PrzemysławP. Skulski PrzemysławP., WojciechW. Sankowski WojciechW., Asy wojny 1914–1918, Wrocław: ACE Publication, 1994, ISBN 83-86153-10-5, OCLC 833960813 .

Linki zewnętrzne

The Aerodrome: Eduard von Schleich (lista zwycięstw). [dostęp 2010-08-12]. (ang.).

[1] Generalleutnant Eduard Ritter von Schleich - Lexikon der Wehrmacht [online], lexikon-der-wehrmacht.de [dostęp 2017-11-23] .

[1]