![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
13 stycznia 1802 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
9 sierpnia 1890 |
Zawód, zajęcie |
urzędnik, pisarz, tłumacz |
Eduard von Bauernfeld, pseud. Rusticocampius[1] (ur. 13 stycznia 1802 w Wiedniu, zm. 9 sierpnia 1890 tamże[2][3]) – austriacki dramatopisarz, poeta, gawędziarz, satyryk.
W latach 1813–1818 uczęszczał do wiedeńskiego Schottengymnasium[4], a następnie studiował w latach 1819-25 prawo i filozofię[1] na Uniwersytecie Wiedeńskim[5]. Przez 21 lat (1827-1848) zatrudniony był jako urzędnik państwowy[1]. W 1845 udał się podróż do Niemiec, Francji i Anglii[5]. Od roku 1849 oddał się wyłącznie twórczości literackiej[1]. Dzieła tworzone przez niego obejmował duch klasycyzmu, romantyzmu oraz charakterystyczny dla kultury niemieckiej biedermeier[3]. Literatura austriackiego pisarza należała do najchętniej inscenizowanej twórczości w Wiedniu w drugiej połowie XIX wieku. Połączenie krytyki z humorem wzbudzała sympatię widzów do Rusticocampiusa. Utwory ceniono także ze względu na kreowany w nich obraz dziewiętnastowiecznej kultury wiedeńskiej[1]. Przedmiotem satyry było mieszczaństwo austriackiej stolicy, arystokracja oraz środowisko artystów. Bauernfeld był jednym z pierwszych dramatopisarzy wprowadzających postać bankiera z jego charakterystycznymi cechami[6]. Wydano 43 sztuki teatralne, które doczekały się ponad 1000 wystawień[2]. Twórca przekładał także utwory Szekspira. Eduard von Bauernfeld został laureatem licznych nagród. W 1872 roku cesarz nadał mu tytuł szlachecki[5]. W 1882 literat otrzymał doktorat honoris causa Uniwersytetu Wiedeńskiego[1].
Źródło[7]
Jego utwory ukazały się w języku polskim m.in. w zbiorze Bajki oryginalne i tłumaczone wydanym przez Teofila Stanisława Nowosielskiego w 1884[8].