Eirin Maria Kvandal

Eirin Maria Kvandal

Data urodzenia	12 grudnia 2001
Klub	Mosjøen IL
Debiut w PŚ	18 grudnia 2020 w Ramsau (33. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ	23 stycznia 2021 w Ljubnie (1. miejsce)
Pierwsze podium w PŚ	23 stycznia 2021 w Ljubnie (1. miejsce)
Pierwsze zwycięstwo w PŚ	23 stycznia 2021 w Ljubnie
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Norwegia Mistrzostwa świata brąz Planica 2023 norm. druż. Mistrzostwa świata juniorów srebro Oberwiesenthal 2020 druż. miesz. Igrzyska europejskie srebro Zakopane 2023 druż. miesz.
Inne nagrody
Raw Air 1. miejsce 2024

Eirin Maria Kvandal (ur. 12 grudnia 2001) – norweska skoczkini narciarska. Wicemistrzyni świata juniorów w konkursie drużyn mieszanych (2020). Medalistka mistrzostw kraju.

Przebieg kariery

W oficjalnych zawodach międzynarodowych zadebiutowała w lutym 2018 w Kanderstegu, w ramach Mistrzostw Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2018, na których zajęła 40. miejsce indywidualnie i 5. w drużynie kobiecej. W marcu 2018 w Falun zadebiutowała w FIS Cupie, zajmując 11. pozycję, a we wrześniu 2018, w ramach letniej edycji cyklu, zadebiutowała w Pucharze Kontynentalnym, w pierwszym starcie punktując (30. miejsce)^[1].

W grudniu 2018, w wyniku pogarszającego się przez wrodzoną skoliozę stanu zdrowia, przeszła wielogodzinną operację kręgosłupa, a pierwsze treningi rozpoczęła w czerwcu 2019^[2]. Do rywalizacji międzynarodowej powróciła w styczniu 2020 w Renie, po raz pierwszy plasując się w czołowej „dziesiątce” Pucharu Kontynentalnego (9. lokata). W marcu 2020 wystąpiła Mistrzostwach Świata Juniorów 2020, gdzie była 17. indywidualnie i 5. w zespole kobiecym, zaś w drużynie mieszanej zdobyła srebrny medal^[1].

18 grudnia 2020 w Ramsau zadebiutowała w Pucharze Świata, zajmując 33. pozycję. 23 stycznia 2021 w Ljubnie po raz pierwszy wystąpiła w konkursie drużynowym w zawodach tej rangi, zajmując z norweską reprezentacją 2. miejsce. Dzień później, w swoim drugim w karierze starcie w konkursie indywidualnym Pucharu Świata, odniosła zwycięstwo. W kolejnych pięciu konkursach tego cyklu także punktowała, plasując się za każdym razem w pierwszej bądź drugiej dziesiątce, a 5 lutego 2021 w Hinzenbach po raz drugi stanęła na podium, zajmując 3. pozycję. W tym czasie zgromadziła w sumie 249 punktów w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata^[1]. Mimo tego kilkukrotnie miała problemy z ustaniem swoich skoków, a 7 lutego 2021, podczas trzeciego konkursu w Hinzenbach, w wyniku upadku doznała poważnej kontuzji kolana, przez którą przedwcześnie zakończyła starty w sezonie 2020/2021^[3].

Kvandal jest wielokrotną medalistką mistrzostw kraju – w październiku 2020 zdobył złoty medal na skoczni dużej^[4] i srebrny na skoczni normalnej^[5], a w styczniu 2021 zwyciężyła na obiekcie dużym^[6].

Mistrzostwa świata

Indywidualnie

2023 Planica

–

21. miejsce (K-95)

Drużynowo

2023 Planica

–

brązowy medal (K-95)[a]

Starty na mistrzostwach świata – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwyciężczyni
21.	23 lutego	2023	Planica	Srednja skakalnica	K-95	HS-102	ind.	93,0 m	89,0 m	210,5 pkt	38,6 pkt	Katharina Althaus
3.	25 lutego	2023	Planica	Srednja skakalnica	K-95	HS-102	druż.[a]	91,5 m	91,5 m	828,6 pkt (188,8 pkt)	15,2 pkt	Niemcy

Mistrzostwa świata juniorów

Indywidualnie

2018 Kandersteg	–	40. miejsce
2020 Oberwiesenthal	–	17. miejsce

Drużynowo

2018 Kandersteg	–	5. miejsce (K-95)[b]
2020 Oberwiesenthal	–	5. miejsce (K-95)[c], srebrny medal (K-95, drużyna mieszana)[d]

Starty E. M. Kvandal na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwyciężczyni
40.	2 lutego	2018	Kandersteg	Lötschberg-Schanze	K-95	HS-106	indywid.	68,5 m	–	52,1 pkt	210,5 pkt	Nika Križnar
5.	3 lutego	2018	Kandersteg	Lötschberg-Schanze	K-95	HS-106	druż.[b]	61,5 m	70,5 m	554,4 pkt (67,1 pkt)	178,7 pkt	Słowenia
17.	5 marca	2020	Oberwiesenthal	Fichtelbergschanzen	K-95	HS-105	indywid.	88,0 m	93,5 m	162,1 pkt	76,8 pkt	Marita Kramer
5.	7 marca	2020	Oberwiesenthal	Fichtelbergschanzen	K-95	HS-105	druż.[c]	100,0 m	95,5 m	679,3 pkt (191,1 pkt)	121,4 pkt	Austria
2.	8 marca	2020	Oberwiesenthal	Fichtelbergschanzen	K-95	HS-105	druż. mix.[d]	92,0 m	89,0 m	1021,7 pkt (219,7 pkt)	1,6 pkt	Austria

Igrzyska europejskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwyciężczyni
7.	27 czerwca	2023	Zakopane[e]	Średnia Krokiew	K-95	HS-105	indywid.	95,5 m	93,0 m	228,1 pkt	34,5 pkt	Jacqueline Seifriedsberger
2.	29 czerwca	2023	Zakopane[e]	Średnia Krokiew	K-95	HS-105	druż. miesz.[f]	97,5 m	100,0 m	876,7 pkt (233,1 pkt)	62,6 pkt	Austria
6.	30 czerwca	2023	Zakopane[e]	Wielka Krokiew	K-125	HS-140	indywid.	124,5 m	127,0 m	228,9 pkt	48,5 pkt	Nika Križnar

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[7]
2020/2021	13.
2022/2023	26.
2023/2024	7.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Przypisy
1.	24 stycznia	2021	Ljubno	Logarska dolina	K-85	HS-94	92,0 m	89,0 m	244,2 pkt	[8]
2.	10 marca	2024	Oslo	Holmenkollbakken	K-120	HS-134	125,5 m	125,0 m	242,2 pkt	[9]
3.	12 marca	2024	Trondheim	Granåsen	K-94	HS-105	96,0 m	98,5 m	256,0 pkt	[10]
4.	17 marca	2024	Vikersund	Vikersundbakken	K-200	HS-240	202,0 m	212,0 m	431,2 pkt	[11]

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwyciężczyni	Przypisy
1.	24 stycznia	2021	Ljubno	Logarska dolina	K-85	HS-94	92,0 m	89,0 m	244,2 pkt	1.	–		[8]
2.	5 lutego	2021	Hinzenbach	Aigner-Schanze	K-85	HS-90	84,5 m	90,0 m	226,6 pkt	3.	10,8 pkt	Nika Križnar	[12]
3.	17 lutego	2023	Râșnov	Trambulina Valea Cărbunării	K-90	HS-97	88,0 m	91,5 m	233,3 pkt	3.	17,7 pkt	Katharina Althaus	[13]
4.	3 grudnia	2023	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-123	HS-140	135,5 m	132,5 m	252,8 pkt	3.	19,6 pkt	Joséphine Pagnier	[14]
5.	16 grudnia	2023	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-140	125,0 m	136,0 m	297,0 pkt	3.	8,3 pkt	Nika Prevc	[15]
6.	30 grudnia	2023	Garmisch-Partenkirchen	Große Olympiaschanze	K-125	HS-142	126,5 m	132,5 m	254,5 pkt	2.	12,9 pkt	Nika Prevc	[16]
7.	1 stycznia	2024	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-120	HS-137	131,5 m	127,0 m	261,6 pkt	3.[g]	10,5 pkt	Eva Pinkelnig	[17]
8.	13 stycznia	2024	Sapporo	Ōkurayama	K-123	HS-137	116,0 m	121,5 m	192,5 pkt	3.	3,2 pkt	Eva Pinkelnig	[18]
9.	9 marca	2024	Oslo	Holmenkollbakken	K-120	HS-134	123,0 m	–	105,0 pkt	3.	4,3 pkt	Silje Opseth	[19]
10.	10 marca	2024	Oslo	Holmenkollbakken	K-120	HS-134	125,5 m	125,0 m	242,2 pkt	1.	–		[9]
11.	12 marca	2024	Trondheim	Granåsen	K-94	HS-105	96,0 m	98,5 m	256,0 pkt	1.	–		[10]
12.	13 marca	2024	Trondheim	Granåsen	K-124	HS-138	127,5 m	129,5 m	258,6 pkt	2.	1,6 pkt	Nika Prevc	[20]
13.	17 marca	2024	Vikersund	Vikersundbakken	K-200	HS-240	202,0 m	212,0 m	431,2 pkt	1.	–		[11]

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

stan na 24 listopada 2024

Sezon 2020/2021
													punkty
33	1	6	14	3	16	15	-	-	-	-	-	-	249
Sezon 2022/2023
																										punkty
-	-	10	-	-	-	-	-	-	-	12	14	-	-	-	-	-	-	-	3	-	-	-	7	30	5	208
Sezon 2023/2024
																								punkty
4	3	30	3	2	3	-	-	3	17	14	-	-	-	-	-	-	32	3	1	1	2	1	-	843
Sezon 2024/2025
																										punkty
dq	4																									50
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się  -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

stan na 22 listopada 2024

Sezon 2020/2021
							2	-	-
Sezon 2024/2025
						2
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8 (Duety: 1 2 3 4-12 poniżej 12)  -  – zawodniczka nie wystartowała

Raw Air

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[7]
2020	34.
2023	37.
2024	1.

Turniej Dwóch Nocy

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2023/2024	4.

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[21]
2023	63.
2024	18.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwyciężczyni
1.	5 października	2024	Klingenthal	Vogtland Arena	K-125	HS-140	134,0 m	126,0 m	240,6 pkt	2.	13,0 pkt	Katharina Schmid

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP

stan po zakończeniu LGP 2024

2023
							punkty
-	-	-	-	-	-	30	1
2024
					punkty
-	-	-	-	2	80
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się  -  – zawodniczka nie wystartowała

Letni Puchar Interkontynentalny

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Interkontynentalnego chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwyciężczyni
1.	15 września	2024	Trondheim	Granåsen	K-94	HS-102	97,5 m	97,0 m	243,8 pkt	2.	7,5 pkt	Katharina Schmid

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Interkontynentalnego

stan na 15 września 2024

2024
										punkty
-	-	5	2							125
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  -  – zawodniczka nie wystartowała

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2019/2020	14.[22]

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2019/2020
						punkty
-	-	18	9	9	11	95
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodniczka nie wystartowała

Letni Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2018	32.[23]

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu LPK 2022

2018
		punkty
30	34	1
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30   dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodniczka nie wystartowała

FIS Cup

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2017/2018	83.[24]

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2017/2018
													punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	11	24
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30   dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodniczka nie wystartowała

Uwagi

1. Skład zespołu: Thea Minyan Bjørseth, Eirin Maria Kvandal, Maren Lundby i Anna Odine Strøm.
2. Skład zespołu: Ingebjørg Saglien Bråten, Eirin Maria Kvandal, Silje Opseth i Anna Odine Strøm.
3. Skład zespołu: Thea Minyan Bjørseth, Eirin Maria Kvandal, Nora Midtsundstad i Karoline Skatvedt.
4. Skład zespołu: Thea Minyan Bjørseth, Sander Vossan Eriksen, Bendik Jakobsen Heggli i Eirin Maria Kvandal.
5. Gospodarzem Igrzysk Europejskich 2023 był Kraków, jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Zakopanem.
6. Skład zespołu: Anna Odine Strøm, Robert Johansson, Eirin Maria Kvandal i Marius Lindvik
7. Ex aequo z Jacqueline Seifriedsberger

Przypisy

1. Eirin Maria KVANDAL. fis-ski.com. [dostęp 2021-01-25]. (ang.).
2. Martyna Grądzka: Poruszająca historia Eirin Marii Kvandal. Od operacji kręgosłupa do zwycięstwa w Pucharze Świata. skijumping.pl, 2021-02-02. [dostęp 2021-02-14].
3. Dominik Formela: Koniec sezonu Eirin Marii Kvandal. "Długotrwała kontuzja". skijumping.pl, 2021-02-09. [dostęp 2021-02-14].
4. Dominik Formela: Lindvik i Kvandal letnimi mistrzami Norwegii. skijumping.pl, 2020-10-16. [dostęp 2021-01-24].
5. Dominik Formela: Tande i Opseth indywidualnymi mistrzami Norwegii. skijumping.pl, 2020-10-30. [dostęp 2021-01-24].
6. Dominik Formela: Ladehaug i Kvandal mistrzami Norwegii, Lundby bez medalu. skijumping.pl, 2021-01-19. [dostęp 2021-01-24].
7. KVANDAL Eirin Maria - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-21].
8. Ljubno - Result. FIS Ski. [dostęp 2021-01-24]. (ang.).
9. Oslo - Result. FIS Ski. [dostęp 2024-03-10]. (ang.).
10. Trondheim - Result. FIS Ski. [dostęp 2024-03-12]. (ang.).
11. Vikersund - Result. FIS Ski. [dostęp 2024-03-17]. (ang.).
12. Hinzenbach - Result. FIS Ski. [dostęp 2021-02-05]. (ang.).
13. Râșnov - Result. FIS Ski. [dostęp 2023-02-17]. (ang.).
14. Lillehammer - Result. FIS Ski. [dostęp 2023-12-03]. (ang.).
15. Lillehammer - Result. FIS Ski. [dostęp 2023-12-16]. (ang.).
16. Garmisch-Partenkirchen - Result. FIS Ski. [dostęp 2023-12-30]. (ang.).
17. Oberstdorf - Result. FIS Ski. [dostęp 2024-01-01]. (ang.).
18. Sapporo - Result. FIS Ski. [dostęp 2024-01-13]. (ang.).
19. Oslo - Result. FIS Ski. [dostęp 2024-03-09]. (ang.).
20. Trondheim - Result. FIS Ski. [dostęp 2024-03-13]. (ang.).
21. Eirin Maria KVANDAL - Athlete Information; Grand Prix Standings. [dostęp 2023-10-08].
22. FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2019/2020. fis-ski.com, 2020-02-09. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
23. FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2018. fis-ski.com, 2018-09-16. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
24. FIS Cup Women - Standings 2017/2018. fis-ski.com, 2018-03-18. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-30)]. (ang.).

Bibliografia

• Eirin Maria KVANDAL. fis-ski.com. [dostęp 2021-01-24]. (ang.).
• Adam Kwieciński: KVANDAL Eirin Maria. [dostęp 2021-04-17].