Kontynent | |
---|---|
Terytorium | |
Akwen | |
Populacja • liczba ludności |
|
Położenie na mapie Antarktyki | |
Położenie na mapie Półwyspu Antarktycznego | |
73°16′S 71°50′W/-73,266667 -71,833333 |
Eklund Islands – grupa wysp na Lodowcu Szelfowym Jerzego VI na Morzu Bellingshausena, przy południowo-zachodnim wejściu do cieśniny Jerzego VI – na wschód od cieśniny Ronne Entrance u Wybrzeża Englisha.
Nazwa wysp Eklund Islands, rekomendowana przez amerykański komitet doradczy ds. nazewnictwa w Antarktyce (ang. Advisory Committee on Antarctic Names)[1] , upamiętnia amerykańskiego polarnika i ornitologa Carla Eklunda (1909–1962), uczestnika wyprawy badawczej Finna Ronnego (1899–1980), który razem z Ronnem odkrył największą z wysp (jedyną wówczas widoczną, którą Ronne nazwał na cześć Eklunda)[2][1] .
Eklund Islands leżą na Lodowcu Szelfowym Jerzego VI przy południowo-zachodnim wejściu do cieśniny Jerzego VI[1] – na wschód od cieśniny Ronne Entrance u Wybrzeża Englisha[2] . Największa z wysp (o średnicy ok. 8 km[1] ) wznosi się na 410 m[2][a].
Największa z wysp została odkryta podczas wyprawy saniami w grudniu 1940 roku przez Finna Ronnego (1899–1980) i Carla Eklunda (1909–1962) z United States Antarctic Program (USAS), którzy przeprawiali się ze Stonington Island na południowo-zachodni kraniec cieśniny Jerzego VI i z powrotem[1] . Był to wówczas jedyny skrawek lądu wystający ponad taflę lodowca[1] .
W 1949 roku dwaj uczestnicy Falkland Islands Dependencies Survey (FIDS) ponowili wyprawę saniami ze Stonington Island na południowo-zachodni kraniec cieśniny Jerzego VI – stwierdzili wówczas, że wyspa jest największą z grupy wysp, które odsłoniły się wskutek cofania się lodowca[1] .