Elmer Livingston MacRae
 Elmer Livingston MacRae, fotografia z ok. 1893, ze zbiorów Archives of American Art | |
| Data i miejsce urodzenia |
16 lipca 1875 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
2 kwietnia 1953 |
| Narodowość |
amerykańska |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka | |
Elmer Livingston MacRae (ur. 16 lipca 1875 w Nowym Jorku[1], zm. 2 kwietnia 1953 w Greenwich[2]) – amerykański malarz i rysownik, znany najbardziej jako czołowy członek kolonii artystycznej Cos Cob Art Colony w Greenwich (stan Connecticut), założonej przez amerykańskich malarzy impresjonistycznych Johna Henry’ego Twachtmana i Juliana Aldena Weira. Kolonia stała się polem doświadczalnym dla nowych stylów artystycznych. Sam MacRae założył The American Pastel Society oraz Greenwich Society of Artists. Był skarbnikiem i jednym z organizatorów oraz uczestników przełomowej wystawy Armory Show w 1913 roku[3].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Początki
[edytuj | edytuj kod]Elmer Livingston MacRae studiował w nowojorskiej Art Students League pod kierunkiem takich artystów jak: James Carroll Beckwith, John Henry Twachtman, Robert Frederick Blum i Harry Siddons Mowbray[4]. Uczęszczał na zajęcia z malarstwa plenerowego[5]. W latach 90. XIX wieku przyjeżdżał go Greenwich, do kolonii artystów Cos Cob, mieszczącej się w Holley House. Jako student letnich kursów zapoznawał się z impresjonizmem. Poznał wówczas Constant Holley, córkę właściciela Holley House i w 1900 roku ożenił się z nią. W Holley House mieszkał przez cały okres swojej kariery, a po śmierci Twachtmana został kierownikiem kolonii[4].
Okres dojrzały
[edytuj | edytuj kod]Na początku XX wieku był związany z nowojorską galerią Williama Macbetha. Wystawiała ona prace Roberta Henriego, Williama Glackensa i innych artystów, którzy później stali się znani jako ugrupowanie The Eight. MacRae odegrał kluczową rolę w zorganizowaniu międzynarodowej wystawy Armory Show w 1913 roku. Wziął też w niej udział, wystawiając 6 swoich pasteli i 4 obrazy olejne. Był członkiem założycielem oraz sekretarzem-skarbnikiem stowarzyszenia pastelistów, które w latach 1910–1914 zorganizowało 4 wystawy w Nowym Jorku, a w 1915 roku rozwiązało się. Pomysł Armory Show był przypuszczalnie dyskutowany w trakcie drugiej wystawy pastelistów, otwartej w grudniu 1911 roku i prezentującej prace takich artystów jak: MacRae, Mary Cassatt, Arthur Bowen Davies, William Glackens, Robert Henri i John Henry Twachtman. W 1915 roku MacRae zaprzestał malowania i zaczął tworzyć rzeźbione i dekorowane panele i parawany, które zaprezentował na wystawie w nowojorskiej Montross Gallery w 1926 roku. W 1957 roku wdowa po artyście sprzedała dom Towarzystwu Historycznemu Miasta Greenwich. W czasie prac remontowych w 1958 roku odkryto w jednym z budynków gospodarczych rysunki i pastele nieżyjącego artysty. Zaprezentowano je w 1959 roku na poświęconej mu wystawie pośmiertnej w Milch Galleries w Nowym Jorku[6].
Twórczość
[edytuj | edytuj kod]Wczesne prace MacRae zdradzają wpływ formalny i tematyczny sztuki japońskiej, w tym również wpływ jego kolegi ze studiów, Genjiro Yeto. Stałym motywem jego obrazów, pasteli i szkiców była jego żona oraz ich córki-bliźniaczki, Constant i Clarissa, urodzone 31 października 1904 roku[5]. MacRae największe osiągnięcia zanotował w dziedzinie malarstwa pastelowego. Według pewnego krytyka sztuki w Boston Globe z 1911 roku miał on rzadkie wyczucie nastrojowych głębi i tajemniczości kolorów, za pomocą których przedstawiał widoki portu, rzeki czy miasta[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ The Greenwich Historical Society: Elmer McRae’s Studio. www.hstg.org. [dostęp 2016-06-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-15)]. (ang.).
- ↑ America.pink: Elmer Livingston MacRae: Biography. america.pink. [dostęp 2016-06-24]. (ang.).
- ↑ Art in Embassies (U.S. State Department of State): Elmer MacRae. art.state.gov. [dostęp 2016-06-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-23)]. (ang.).
- ↑ a b The Cooley Gallery: Elmer L. MacRae. www.cooleygallery.com. [dostęp 2016-06-24]. (ang.).
- ↑ a b The Greenwich Historical Society: Elmer Livingston MacRae. www.greenwichhistory.org. [dostęp 2016-06-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-26)]. (ang.).
- ↑ a b Clark 1992 ↓, s. 176.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Carol Clark: The Robert Lehman Collection VIII. New York: Metropolitan Museum of Art, 1992. ISBN 0-87099-639-8. (ang.).