Elżbieta Łukacijewska
| |
| Data i miejsce urodzenia |
25 listopada 1966 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
polityk |
| Alma Mater | |
| Stanowisko |
posłanka na Sejm IV, V i VI kadencji (2001–2009), posłanka do Parlamentu Europejskiego VII, VIII, IX i X kadencji (od 2009) |
| Partia | |
| Odznaczenia | |
| |
Elżbieta Katarzyna Łukacijewska z domu Perłowska[1] (ur. 25 listopada 1966 w Jaśle) – polska polityk, w latach 2001–2009 posłanka na Sejm IV, V i VI kadencji, od 2009 posłanka do Parlamentu Europejskiego VII, VIII, IX i X kadencji.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 2004 ukończyła studia na Wydziale Zarządzania i Marketingu Politechniki Rzeszowskiej. Od 1985 pracowała jako księgowa w zakładzie Alima-Gerber S.A. w Rzeszowie. W latach 1993–1998 zatrudniona jako główna księgowa w Zespole Szkół w Cisnej. Od 1998 do 2001 sprawowała urząd wójta gminy Cisna, była także wiceprzewodniczącą konwentu wójtów gmin bieszczadzkich. Jest współzałożycielką Stowarzyszenia na Rzecz Lepszej Szkoły w Cisnej.
W 2001 przystąpiła do nowo powstałej Platformy Obywatelskiej. W wyborach parlamentarnych w tym samym roku otrzymała 5447 głosów, uzyskując mandat posła na Sejm. Od początku kadencji zasiadała w Komisji Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa oraz w Komisji Spraw Zagranicznych, w 2003 zrezygnowała z prac w drugiej z nich, przechodząc do Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży. Była również wiceprzewodniczącą Komisji ds. Równego Statusu Kobiet i Mężczyzn. W marcu 2003 wybrano ją na przewodniczącą Podkomisji stałej do spraw monitorowania pozyskiwania i wykorzystania środków z funduszy z Unii Europejskiej. Należała do zgromadzenia parlamentarnego polsko-ukraińskiego. W wyborach parlamentarnych w 2005 z wynikiem 14 166 głosów w okręgu krośnieńskim uzyskała reelekcję. Zasiadała w Komisji Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, a także w Komisji Łączności z Polakami za Granicą. W przedterminowych wyborach z 2007 po raz trzeci uzyskała mandat poselski, otrzymując 25 011 głosów. Pracowała w Komisji Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, pełniąc funkcję wiceprzewodniczącej, a także w Komisji Łączności z Polakami za Granicą oraz Komisji Zdrowia. W latach 2004–2010 była przewodniczącą regionu podkarpackiego Platformy Obywatelskiej, następnie została wiceprzewodniczącą.
W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2009 została eurodeputowaną, kandydując z drugiego miejsca listy Platformy Obywatelskiej RP w okręgu rzeszowskim i otrzymując 60 011 głosów[2]. W PE VII kadencji została członkinią frakcji Europejskiej Partii Ludowej, a także Komisji Rozwoju Regionalnego oraz Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności. W honorowym komitecie poparcia jej kandydatury przed wyborami do Parlamentu Europejskiego w 2014 znaleźli się m.in. Wojciech Blecharczyk, Tadeusz Ferenc, Piotr Przytocki i Norbert Mastalerz[3]. W wyniku głosowania z 25 maja tego samego roku utrzymała mandat europosłanki, otrzymując 41 867 głosów[4]. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2019 uzyskała z ostatniego miejsca na liście Koalicji Europejskiej reelekcję, zdobywając 40 737 głosów[5]. W 2024 z powodzeniem ubiegała się o ponowny wybór z ramienia Koalicji Obywatelskiej, zdobywając 115 324 głosy[6].
Wyniki w wyborach ogólnopolskich
[edytuj | edytuj kod]| Wybory | Komitet wyborczy | Organ | Okręg | Wynik | |
|---|---|---|---|---|---|
| 2001 | Platforma Obywatelska | Sejm IV kadencji | nr 22 | 5447 (1,82%) [7]
| |
| 2005 | Sejm V kadencji | 14 166 (5,18%)[8]
| |||
| 2007 | Sejm VI kadencji | 25 011 (7,57%)[9]
| |||
| 2009 | Parlament Europejski VII kadencji | nr 9 | 60 011 (16,36%)[2]
| ||
| 2014 | Parlament Europejski VIII kadencji | 41 867 (10,52%)[4]
| |||
| 2019 | Koalicja Europejska | Parlament Europejski IX kadencji | 40 737 (5,46%)[5]
| ||
| 2024 | Koalicja Obywatelska | Parlament Europejski X kadencji | 115 324 (18,23%)[6]
| ||
Odznaczenia i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]Została odznaczona Złotym Medalem „Za zasługi dla obronności kraju” (2012)[10], nagrodzona Nagrodą św. Michała Patrona gminy Strzyżów[11], medalem „Zasłużony Tarnobrzeżanin”[12] oraz wyróżniona dyplomem uznania przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych Ukrainy za wkład w umacnianie relacji polsko-ukraińskich[13].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Córka Emila i Genowefy[1]. Jest zamężna, ma dwie córki[14].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Dane osoby z wykazu osób publicznych. katalog.bip.ipn.gov.pl. [dostęp 2017-12-15].
- ↑ a b Wybory do Parlamentu Europejskiego zarządzone na dzień 7 czerwca 2009. pkw.gov.pl. [dostęp 2024-06-11].
- ↑ Oni wspierają Elżbietę Łukacijewską w wyborach do Parlamentu Europejskiego. esanok.pl, 2014-05-20. [dostęp 2017-12-15].
- ↑ a b Wybory do Parlamentu Europejskiego zarządzone na dzień 25 maja 2014. pkw.gov.pl. [dostęp 2024-06-11].
- ↑ a b Wybory do Parlamentu Europejskiego 2019. pkw.gov.pl. [dostęp 2024-06-11].
- ↑ a b Wybory do Parlamentu Europejskiego 2024. pkw.gov.pl. [dostęp 2024-06-10].
- ↑ Wybory parlamentarne 2001. pkw.gov.pl. [dostęp 2024-06-11].
- ↑ Wybory do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej zarządzone na dzień 25 września 2005. pkw.gov.pl. [dostęp 2024-06-11].
- ↑ Wybory do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej zarządzone na dzień 21 października 2007. pkw.gov.pl. [dostęp 2024-06-11].
- ↑ Rzeszów, Elżbieta Łukacijewska odznaczona Złotym „Medalem Za Zasługi dla Obronności Kraju”. lukacijewska.pl, 2012-02-01. [dostęp 2017-12-15].
- ↑ Kuba Kowalczyk: „Nagroda Świętego Michała” dla Elżbiety Łukacijewskiej. jaslonet.pl, 2009-10-04. [dostęp 2017-12-15].
- ↑ Dominik Siatrak: Europoseł Elżbieta Łukacijewska z wizytą w Tarnobrzegu. leliwa.pl, 2013-05-24. [dostęp 2017-12-15].
- ↑ Krasiczyn, Elżbieta Łukacijewska odznaczona w XXI rocznicę Niepodległości Ukrainy, przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych Ukrainy za wkład w umacnianie relacji polsko-ukraińskich. lukacijewska.pl, 2012-09-06. [dostęp 2017-12-15].
- ↑ Prywatnie: Rodzina. lukacijewska.pl. [dostęp 2017-12-15].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2017-12-15].
- Strona sejmowa posła VI kadencji Sejmu. [dostęp 2017-12-15].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Elżbieta Łukacijewska – strona prywatna. [dostęp 2017-12-15].