Emil Martínez

Emil Martínez
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Emil José Martínez Cruz

Data i miejsce urodzenia

17 września 1982
El Progreso

Wzrost

170 cm

Pozycja

pomocnik

Informacje klubowe
Klub

CD Marathón

Numer w klubie

7

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2001–2004 CD Marathón ? (?)
2005–2006 Alajuelense 24 (4)
2006–2008 CD Marathón 22 (10)
2008 Shanghai Shenhua 27 (9)
2009 Beijing Guo’an 29 (5)
2010 Indios de Ciudad Juárez 16 (1)
2010 Hangzhou 17 (1)
2011 CD Marathón 16 (4)
2012 Hunan Billows 24 (8)
2013 CD Marathón 9 (4)
2013 Hunan Billows 14 (1)
2014– CD Marathón 18 (4)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2002–  Honduras 66 (3)
  1. Aktualne na: 25 maja 2016. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 25 maja 2016.

Emil José Martínez Cruz (ur. 17 września 1982 w El Progreso) – piłkarz honduraski grający na pozycji pomocnika.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Emil Martínez jest wychowankiem klubu CD Marathón. Marathónem dwukrotnie zdobył mistrzostwo Hondurasu: Clausura 2002 i Clausura 2003. W latach 2005–2006 występował w Kostaryce w klubie LD Alajuelense.

W latach 2006–2008 był ponownie zawodnikiem Marathónu, po czym wyjechał do Chin, gdzie występował w Shanghai Shenhua
Beijing Guo’an. Z Beijing Guo’an wygrał rozgrywki Chinese Super League. W pierwszą część 2010 roku spędził w Meksyku w Indios de Ciudad Juárez, a drugą w chińskim Hangzhou Greentown, po czym na początku 2011 powrócił do CD Marathón. Międzyczasie grał też w Hunan Billows.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Hondurasu Martínez zadebiutował w 2002. W następnym roku uczestniczył w Złotym Pucharze CONCACAF. Na turnieju w USA wystąpił w dwóch meczach z Meksykiem i Brazylią. W 2007 po raz drugi uczestniczył w Złotym Pucharze CONCACAF, na którym Honduras dotarł do ćwierćfinału. Na turnieju w USA wystąpił w trzech meczach z Panamą, Meksykiem i Kubą. W 2011 po raz trzeci uczestniczy w Złotym Pucharze CONCACAF.

W 2008 Martínez uczestniczył w Igrzyskach Olimpijskich. Na turnieju w Pekinie wystąpił we wszystkich trzech przegranych meczach grupowych z Włochami, Kamerunem i Koreą Południową.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]