Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
168 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Masa ciała |
70 kg | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Rugby union | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Reprezentacja narodowa | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Emilee Cherry (ur. 2 listopada 1992 w Romie) – australijska rugbystka, reprezentantka kraju w rugby 7, złota medalistka olimpijska z LIO 2016 oraz zawodniczka touch rugby, mistrzyni świata z 2011 roku.
Uczęszczała do Fairholme College[1], a podejmując studia na University of Queensland otrzymała stypendium sportowe[2].
Z drużyną Southern Storm zwyciężyła w lokalnych rozgrywkach ligowych w Brisbane otrzymując wyróżnienia dla najlepszej zawodniczki finału oraz całych zawodów[3]. Występowała następnie w tych rozgrywkach w barwach Toowoomba[4].
W 2011 roku z South West Queensland Swans dotarła do finału mistrzostw stanu[3][5]. Rok później zdobyła to trofeum zostając jednocześnie najlepszą zawodniczką finałów[6], a następnie doprowadziła zespół do finału mistrzostw kraju[7][8].
Reprezentowała Queensland we wszystkich szkolnych kategoriach wiekowych[9], zdobywając mistrzostwo kraju U-12[10][11] i U-18[12], a następnie także w kategorii U-20[13]. Z seniorskim zespołem występowała przeciwko Nowej Południowej Walii w meczach State of Origin[14].
W australijskiej kadrze występowała w zespołach U-18[9][15] i U-20[9][16], od 2010 roku gra zaś z drużynie seniorskiej[9][17], z którą triumfowała w Pucharze Świata 2011[18]. W 2012 roku została mianowana wicekapitanem zespołu na coroczną serię meczów z Nową Zelandią[19].
Została wybrana sportowcem roku 2011 regionu Darling Downs[20] oraz najlepszą zawodniczką touch rugby w Queensland w 2013[21].
W 2011 roku Australian Rugby Union zaproponował zawodniczce grę w rugby 7[3] i po raz pierwszy kontakt z tym sportem miała na zgrupowaniu Australian Institute of Sport we wrześniu 2011 roku[7]. Miesiąc później wystąpiła w pierwszym turnieju[7], została też stypendystką AIS[22].
Została wybrana do Aussie Pearls, zespołu pełniącego rolę reprezentacji kraju w turniejach towarzyskich, mającą również na celu rozwój zawodniczek[3][23][24]. W debiutanckim sezonie, w którym zagrała we wszystkich turniejach, została wybrana najlepszą australijską zawodniczką[25][26][7][24].
Na poziomie klubowym związana była z Toowoomba Bears[24][27]. Stan reprezentowała w National Women’s Rugby Sevens Championship 2014 i w tym samym roku została uznana najlepszą zawodniczką Queensland[28].
W australijskiej reprezentacji w IRB Women’s Sevens World Series zadebiutowała w Dubai Women’s Sevens 2012 zwyciężając w klasyfikacji punktowej i przyłożeń[29], a w sezonie 2012/2013 Australijki zajęły piąte miejsce[30]. W 2013 roku znalazła się w kadrze na Puchar Świata[31], gdzie Australijki po niespodziewanej ćwierćfinałowej porażce z Hiszpankami zajęły ostatecznie piątą pozycję[32][33]. Zwyciężyła następnie w Mistrzostwach Oceanii 2013[34], a wysoka forma dała jej wyróżnienie dla najlepszej zawodniczki według Rugby Union Players' Association[35]. W sezonie 2013/2014 Australijki dominowały wraz z Nowozelandkami, którym uległy nieznacznie w klasyfikacji generalnej[36], a Cherry zwyciężyła zarówno w klasyfikacji przyłożeń, jak i punktowej cyklu[37][38]. Została następnie wybrana najlepszą zawodniczką rugby 7 na świecie[39][40], takie samo wyróżnienie drugi rok z rzędu otrzymała od australijskiego stowarzyszenia zawodników[41][42], zaś na gali krajowego związku otrzymała dwie nagrody – dla najlepszej rugbystki obu odmian oraz najlepszego zawodnika rugby 7 obojga płci[43]. W kolejnym sezonie z powodu kontuzji nie zagrała we wszystkich turniejach[44], a Australijki ostatecznie uplasowały się na trzeciej pozycji w klasyfikacji generalnej[45] zyskując tym samym awans na LIO 2016[46].