| Encyocrypta | |
| Simon, 1889 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Infrarząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj |
Encyocrypta |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
Encyocrypta meleagris Simon, 1889 | |
Encyocrypta – rodzaj pająków z infrarzędu ptaszników i rodziny Barychelidae. Obejmuje 32 opisane gatunki. Zamieszkują Nową Kaledonię.
Karapaks tych pająków jest zaokrąglony w zarysie, porośnięty owłosieniem, zaopatrzony w krótkie i proste do lekko odchylonych jamki. Ośmioro oczu umieszczonych jest na wyraźnie wyniesionym wspólnym wzgórku. Najbardziej z przodu leżą oczy pary przednio-bocznej, podczas gdy oczy pary przednio-środkowej leżą wyraźnie za nimi, w związku z czym występują dwa rzędy oczu przednich. Nadustek nie występuje. Szczękoczułki mogą być wyposażone w słabo rozwinięte rastellum lub być go całkiem pozbawione. Szczęki mają zaokrąglony płat przedni od 1 do 30 osiągających 40–50 μm średnicy kuspuli w kątach zewnętrznych. Szersza niż dłuższa warga dolna jest pozbawiona kuspuli. Sercowate w zarysie, zawsze dłuższe niż szerokie sternum ma trzy pary zaokrąglonych miejsc przyczepu mięśni (sigillae) rozmieszczonych brzeżnie. Odnóża mają na stopach umiarkowanie duże, irydyzująco zielone przypazurkowe kępki włosków. U samicy kępki te są dobrze wykształcone także na nogogłaszczkach. Pierwsza para odnóży samców ma po dwa rzędy ząbków na pazurkach, a ostatnia po jednym lub dwóch rządkach. Opistosoma (odwłok) jest zwykle z wierzchu i od spodu nakrapiana, rzadko jednobarwna. Występują dwie pary kądziołków przędnych – dobrze rozwinięta tylno-środkowa i o ¾ węższa tylno-boczna. Genitalia samicy mają dwie spermateki, każda złożona z dwóch płatów różnej budowy oddzielonych od nasadowego guzka. Nogogłaszczki samca mają gruszkowaty bulbus oraz krótki kil w odsiebnej części embolusa[1].
Pająki te należą do drapieżników polujących z ukrycia. Swe krótkie, baryłkowate, wyściełane miękką pajęczyną gniazda budują w ściółce, pod liśćmi, kamieniami, powalonymi kłodami, w butwiejących pniach i przy drzewach. Gniazda mogą być z obu stron zamknięte wieczkami, ale wiele gatunków w ogóle nie tworzy wieczek[1].
Rodzaj ten występuje endemicznie na Nowej Kaledonii, gdzie jest najszerszej rozprzestrzenionym przedstawicielem ptaszników. Pospolicie występuje w lasach deszczowych, ale spotykany jest też w otwartych lasach zawsze zielonych twardolistnych, makii, strefie litoralu czy na najwyższym szczycie wyspy (Mont Panié), także na podłożu skalistym[1].
Rodzaj ten wprowadził w 1889 roku Eugène Simon jako takson monotypowy z jednym, opisanym w tej samej publikacji gatunkiem E. meleagris[2]. W 1892 roku ten sam autor zsynonimizował go z rodzajem Idiommata[3]. W 1954 roku Barbara York Main przywróciła rodzaj Encyocrypta[4]. W 1991 roku Tracey Churchill i Robert Raven zawęzili rodzaj do fauny nowokaledońskiej, opisując liczne nowe gatunki[5]. Opisu kolejnych gatunków dokonał Raven w 1994 roku[1].
Do rodzaju zalicza się 32 opisane gatunki[1][6]: