hrabia Bergu | |
Okres |
od ok. 1161 |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Data urodzenia |
przed 1140 |
Data śmierci | |
Ojciec | |
Matka |
Ermengarda z Wasserburga |
Żona |
Małgorzata z Geldrii |
Dzieci |
Engelbert I (ur. przed 1140, zm. latem 1189[a]) – hrabia Bergu od ok. 1161[b].
Engelbert był jednym z synów hrabiego Bergu Adolfa II i prawdopodobnie Irmgardy z Wasserburga, córki hrabiego Engelberta[1][2]. W 1148 jego starszy brat Adolf zmarł w czasie II wyprawy krzyżowej[1]. Po wstąpieniu ojca do klasztoru Altenberg ok. 1160 Adolf przeprowadził podział ojcowizny z bratem Eberhardem[1][2][3]. Adolf otrzymał dobra nadreńskie z tytułem hrabiego Bergu, natomiast brat otrzymał dobra westfalskie z tytułem hrabiego Alteny (od niego wywodzili się późniejsi hrabiowie Mark[4])[1].
Engelbert znacznie rozbudował hrabstwo Bergu. Od arcybiskupów Kolonii, landgrafów Turyngii oraz innych władców uzyskał liczne lenna i zastawy, w tym m.in. Windeck i Düsseldorf[1][2]. Swoją pozycję polityczną umacniał dzięki powodzeniu finansowemu, jednak polityka ta prowadziła także do konfliktów z sąsiadami, interweniował też w sporach prowadzonych przez swych sojuszników. Współpracował z arcybiskupami Kolonii (zwłaszcza Rainaldem z Dassel i Filipem z Heinsbergu), czego efektem były ich przywileje dla klasztoru Altenberg[1]. Zwykle popierał też politykę Fryderyka I Barbarossy (m.in. wziął udział w wyprawie do Italii i otrzymał odeń w zastaw Remagen), jednak w sporze między nim i Filipem z Heinsbergu stanął po stronie arcybiskupa; do ponownego zbliżenia z cesarzem doszło po zakończeniu konfliktu cesarza z arcybiskupem, w 1188[1].
W 1189 wyruszył na III wyprawę krzyżową, jednak zmarł w jej początkowej fazie, w czasie przemarszu przez Bałkany[1][2][3].
Engelbert poślubił Małgorzatę (najpóźniej w 1175), córkę hrabiego Geldrii Henryka I (zmarłej ok. 1195). Para miała dwóch synów: