Ensio Siilasvuo
| |
 generał
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1940–1979 |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
        
| |
Pehr Hjalmar Ensio Siilasvuo (do 1936 Strömberg, ur. 1 stycznia 1922 w Helsinkach, zm. 10 stycznia 2003 w Espoo) – fiński generał biorący udział w licznych misjach pokojowych ONZ (Cypr, Bliski Wschód), syn generała Hjalmara Siilasvuo.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1939 ukończył liceum w Oulu, a w 1941 szkołę wojskową, walczył w wojnie kontynuacyjnej i wojnie lapońskiej[1]. W 1956 został wysłany na Bliski Wschód, jako dowódca fińskiej kompanii w składzie UNEF I. W 1958 został oficerem sztabowym w UNOGIL w Libanie. W latach 1964−1965 służył jako dowódca fińskiego batalionu w składzie UNFICYP[1].
W 1967 został zastępcą dowódcy UNTSO, a od lipca 1970 do października 1973 pełnił funkcję dowódcy[1]. W 1973 został dowódcą misji UNEF II. Służbę w siłach pokojowych ONZ zakończył w 1979 oficer koordynujący siły pokojowe na Bliskim Wschodzie[1]. W 1979 zakończył również służbę w Fińskich Siłach Zbrojnych[1].
W 1982 był członkiem kolegium elektorów podczas wyborów prezydenckich[1]. W 1998 został awansowany na stopień czterogwiazdkowego generała[1].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]Odznaczony następującymi odznaczeniami[1]:
- Krzyż Wielki Orderu Lwa Finlandii
- III Klasa Order Krzyża Wolności
- IV Klasa Orderu Krzyża Wolności
- Krzyż Kawalerski I Klasy Orderu Białej Róży Finlandii
- Krzyż Żelazny II klasy
- Order Leopolda II
- Komandor Orderu Cedru
- Komandor Legii Honorowej
- Komandor Krzyża Wielkiego Orderu Gwiazdy Polarnej