Epsilon Ursae Minoris

Epsilon Ursae Minoris
	ε Ursae Minoris
	; Położenie w gwiazdozbiorze
	Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór	Mała Niedźwiedzica
Rektascensja	16h 45m 58,236s
Deklinacja	+82° 02′ 14,15″
Paralaksa (π)	0,01024 ± 0,00024″
Odległość	318,4 ± 7,7 ly; 97,6 ± 2,4 pc
Wielkość obserwowana	4,212 ± 0,009m
Ruch własny (RA)	19,47 ± 0,36 mas/rok
Ruch własny (DEC)	2,61 ± 0,47 mas/rok
Prędkość radialna	−10,57 ± 0,40 km/s
	Charakterystyka fizyczna
Rodzaj gwiazdy	żółty olbrzym
Typ widmowy	G5 III
Masa	3,6 M☉
Wielkość absolutna	−0,63m
Jasność	225 L☉
Temperatura	5200 K
	Charakterystyka orbitalna
Krąży wokół	Centrum Galaktyki
Półoś wielka	8537 pc
Mimośród	0,1491
Alternatywne oznaczenia
	Oznaczenie Flamsteeda: 22 Ursae Minoris
	2MASS: J16455813+8202141
	Bonner Durchmusterung: BD+82°498
	Fundamentalny katalog gwiazd: FK5 912
	Boss General Catalogue: GC 22749
	Katalog Henry’ego Drapera: HD 153751
	Katalog Hipparcosa: HIP 82080
	Katalog jasnych gwiazd: HR 6322
	SAO Star Catalog: SAO 2770

Epsilon Ursae Minoris – gwiazda w gwiazdozbiorze Małej Niedźwiedzicy, znajdująca się w odległości około 318 lat świetlnych od Słońca.

Charakterystyka obserwacyjna

Epislon jest trzecią od końca gwiazdą „dyszla” Małego Wozu, czyli „ogona” Małej Niedźwiedzicy. Jest gwiazdą okołobiegunową, widoczną przez całą noc dla obserwatorów na północ od równoleżnika 8° N^[2].

Charakterystyka fizyczna

Epsilon Ursae Minoris jest gwiazdą spektroskopowo podwójną o okresie obiegu obydwu składników 39,4816 dnia^[2]. Większa część światła jest emitowana przez jaśniejszy składnik, który jest żółtym olbrzymem należącym do typu widmowego G5^[1]. Ma on temperaturę około 5200 K i jasność 225 razy większą od słonecznej. Masa olbrzyma to 3,6 M_☉^[2].

Układ tych dwóch gwiazd jest zaćmieniowy. Odległość między składnikami jest oceniana na 0,36 au, zaćmienia są częściowe (około 6%). W tym ciasnym układzie oddziaływanie składników przyspiesza ich obrót i wzmaga aktywność magnetyczną, która przejawia się w występowaniu plam gwiazdowych, o czym świadczy rejestrowane promieniowanie rentgenowskie. Ten efekt sprawia, że jest to także gwiazda typu RS Canum Venaticorum^[2].

Epsilon Ursae Minoris ma także trzeci składnik, który jest związany grawitacyjnie z systemem podwójnym, o czym świadczy podobny ruch własny^[2]. Gwiazda ta jest oddalona od pozostałych dwóch o 76,6 sekund kątowych i ma wielkość zaledwie 12,32^m^[4]. Jest to pomarańczowy karzeł, gwiazda typu K0 odległa od nich o co najmniej 8100 au^[2].

Zobacz też

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Epsilon Ursae Minoris w bazie SIMBAD (ang.)
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Jim Kaler: Epsilon Ursae Minoris. [w:] STARS [on-line]. [dostęp 2019-10-02]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c Anderson E., Francis C.: HIP 82080. [w:] Extended Hipparcos Compilation (XHIP) [on-line]. VizieR, 2012. [dostęp 2019-10-02]. (ang.).
↑ Mason et al.: WDS J16460+8202A. [w:] The Washington Double Star Catalog [on-line]. VizieR, 2014.

[simbad-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Epsilon Ursae Minoris w bazie SIMBAD (ang.)

[kaler-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Jim Kaler: Epsilon Ursae Minoris. [w:] STARS [on-line]. [dostęp 2019-10-02]. (ang.).

[xhip-3] Anderson E., Francis C.: HIP 82080. [w:] Extended Hipparcos Compilation (XHIP) [on-line]. VizieR, 2012. [dostęp 2019-10-02]. (ang.).

[WDS-4] Mason et al.: WDS J16460+8202A. [w:] The Washington Double Star Catalog [on-line]. VizieR, 2014.

[1]

[2]

[3]

[4]