Najczęściej skupione gęsto u nasady pędu. Blaszka liściowa z jedną wiązką przewodzącą, równowąska, igłowata do równowąskiej, czasem gruboszowata, na szczycie zaostrzona, czasem kłująco[4].
Wyrastają pojedynczo lub częściej zebrane w gęste kwiatostany szczytowe. Przysadki w parach, zredukowane, drobne, błoniaste lub łuskowate. Kwiaty siedzące lub jeśli na szypułach, to wzniesionych. Działek kielicha 5, zielonych (czasem purpurowo nabiegłych), na brzegu białawych, błoniastych. Płatków 5, białych, żółtawych lub rzadko różowych. Pręcików 10. Szyjki słupka 3, nitkowate, do 3 mm długości[4].
Rodzaj zaliczany jest do plemieniaAlsineae i podrodziny Alsinoideae w obrębie rodziny goździkowatych[7]. W niektórych ujęciach zaliczany jest jako sekcja do rodzaju Arenaria sect. Eremogone (ew. podrodzaj). Badania molekularne potwierdzają monofiletyzm tego rodzaju[4], przy czym na klad składa się ok. 70 gatunków tradycyjnie zaliczanych do Arenaria subg. Eremogone (Fenzl) Fenzl, 22 gatunków z podgatunku Eremogoneastrum F.N. Williams oraz trzy gatunki tradycyjnie zaliczane do Minuartia subg. Spergella (Fenzl) McNeill. Niejasną pozycję zajmują dwa gatunki zwykle wyodrębniane w rodzaj Thylacospermum Fenzl[8].
↑Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20](ang.).
↑ abcdefghEremogone. [w:] Flora of North America [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2012-10-10]. (ang.).
↑ abEremogone Fenzl. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2022-04-21].
↑ZbigniewZ.MirekZbigniewZ. i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 35, ISBN 978-83-62975-45-7.
↑Eremogone. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN) [on-line]. United States Department of Agriculture. [dostęp 2012-10-10]. (ang.).