Erik Truffaz w Paryżu w roku 2007 | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Gatunki | |
Zawód |
trębacz, kompozytor, muzyk |
Aktywność |
od 1990 |
Wydawnictwo | |
Strona internetowa |
Erik Truffaz (ur. 3 kwietnia 1960 w Szwajcarii) – francuski trębacz jazzowy[1].
W wieku 6 lat zaczął uczyć się grać pod opieką swojego ojca, również muzyka, a od 8 roku życia występował publicznie. W 1973 grał już w zespole, na ogół na balach, jednak dość szybko przestał się interesować muzyką taneczną. W 1975 rozpoczął występy z René Estève. W 1980 spotkał Marca Erbettę i wspólnie założyli zespół Orange – grali połączenie funku i jazzu. Trzy lata później wstąpił do brazylijskiego zespołu Cruzeiro du sul; wraz z nim wystąpił między innymi w Montreux, a także nagrał 3 płyty. W tym czasie utrzymywał się głównie z udzielania lekcji gry na fortepianie.
W wieku trzydziestu lat postanowił założyć własny zespół. W jego skład weszli: Marcelo Giuliani – bas, Marc Erbetta, Pierre i Luc Vallet – fortepian, Maurice Magnoni – saksofon. W 1993 wygrali nagrodę specjalną jury na konkursie "la Défense de la ville de Paris". Koncertował między innymi z raperami (Nya i Pierre Audeta). W 1995 w Awinionie po koncercie podszedł do niego Habib Achour, którego 15 lat wcześniej uczył grać na fortepianie[potrzebny przypis]. Truffaz zaproponował mu współpracę. Dzięki Achourowi i pośrednictwu głównego producenta EMI ich płyta Out of dream została wydana przez Blue Note w 1997 (pierwsza w historii tej wytwórni płyta francuskiej grupy). Następnie wydali album The Dawn, a później Bending New Corners, którego promocję kończył koncert w Hali Olipmii w Paryżu w 2001. Następne albumy i przedsięwzięcia są dalszymi eksperymentami, zabawą konwencją (od jazzu po pop). Od 2002 Erik Truffaz Quartet występuje w nowym-starym składzie: Marc Erbetta, Marcello Guilliani, Patrick Muller. Kwartet ten gra muzykę stanowiącą kombinację jazzu, rocka, rapu, drum'n'bassu i popu.