Ernesto Escobedo
_(29236709823).jpg)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
4 lipca 1996 |
| Wzrost |
185 cm |
| Gra |
praworęczny, oburęczny bekhend |
| Status profesjonalny |
2014 |
| Zakończenie kariery |
aktywny |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
0 |
| Najwyżej w rankingu |
67 (17 lipca 2017) |
| Australian Open |
2R (2017) |
| Roland Garros |
1R (2017) |
| Wimbledon |
1R (2017) |
| US Open |
2R (2016, 2020, 2021) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
0 |
| Najwyżej w rankingu |
296 (16 maja 2022) |
| Roland Garros |
2R (2017) |
| US Open |
1R (2020) |
Ernesto Escobedo (ur. 4 lipca 1996 w Los Angeles) – meksykański tenisista reprezentujący do 2023 roku Stany Zjednoczone[1].
Kariera tenisowa
[edytuj | edytuj kod]Od roku 2014 jest tenisistą zawodowym.
W grze pojedynczej Escobedo wygrał 4 turnieje rangi ATP Challenger Tour. Najwyżej sklasyfikowany był na 67. miejscu (17 lipca 2017) w singlu oraz na 296. pozycji (16 maja 2022) w deblu.
W 2016 roku zadebiutował w imprezie Wielkiego Szlema podczas turnieju US Open. Dotarł wówczas do drugiej rundy, w której przegrał z Kylem Edmundem.
Jest kuzynem innego amerykańskiego tenisisty, Emilio Navy.
Zwycięstwa w turniejach ATP Challenger Tour w grze pojedynczej
[edytuj | edytuj kod]| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 31 lipca 2016 | Lexington | Twarda |  Frances Tiafoe
|
6:2, 6:7(6), 7:6(3) |
| Zwycięzca | 2. | 15 października 2016 | Monterrey | Twarda | Denis Kudla
|
6:4, 6:4 |
| Zwycięzca | 3. | 28 lipca 2019 | Granby | Twarda |  Yasutaka Uchiyama
|
7:6(5), 6:4 |
| Zwycięzca | 4. | 9 stycznia 2022 | Bendigo | Twarda |  Enzo Couacaud
|
5:7, 6:3, 7:5 |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ El ‘nuevo’ mexicano Ernesto Escobedo consigue un sitio en el Abierto de Australia. ESPN, 2023-01-12. [dostęp 2023-02-26]. (hiszp.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2017-09-15] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2017-09-15] (ang.).