Eryk I (książę Szlezwika)

Eryk I
ilustracja herbu
książę Szlezwika
Okres

od 1257
do 1272

Poprzednik

Waldemar III

Następca

Waldemar IV

Dane biograficzne
Dynastia

Estrydsenidzi

Data urodzenia

ok. 1242

Data śmierci

27 maja 1272

Ojciec

Abel

Matka

Matylda z Holsztynu

Żona

Małgorzata z Rugii
od ok. 1260
do 1272

Dzieci

Waldemar IV, Małgorzata, Eryk

Eryk I (ur. ok. 1242 r., zm. 27 maja 1272 r.) – książę Szlezwika od 1257 r.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Eryk był młodszym synem księcia Szlezwika i króla Danii Abla z dynastii Estrydsenidów i Matyldy, córki hrabiego Holsztynu Adolfa IV (późniejszej żony potężnego szwedzkiego jarla, Birgera). W 1257 r. po bezpotomnej śmierci w młodym wieku swego starszego brata Waldemara III objął władzę w południowej Jutlandii (księstwo Szlezwiku).

Król Krzysztof I sprzeciwił się temu, wobec czego Waldemar sprzymierzył się z opozycją w Danii oraz księciem Rugii Jaromirem II, którego córkę poślubił. Walki przeciwko Krzysztofowi oraz jego następcom trwały do końca życia Eryka. W 1261 r. Eryk pokonał Duńczyków w bitwie pod Lohheide. Pojmał wówczas króla Eryka Glippinga i jego matkę, regentkę królestwa Małgorzatę Samborównę. W 1262 r. uwolnił Małgorzatę, w zamian za uznanie swej władzy w Szlezwiku oraz oddanie mu wyspy Als. W 1264 r. uwolnił młodego króla. W 1268 r. uzyskał zamek Gottorp.

Rodzina

[edytuj | edytuj kod]

Ok. 1260 r. Eryk poślubił Małgorzatę (zm. w 1272 r.), córkę księcia Rugii Jaromira II. Z tego małżeństwa pochodziło troje dzieci:

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]