Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj |
erynus |
Nazwa systematyczna | |
Erinus L. Sp. Pl.2. 630. 1753 | |
Typ nomenklatoryczny | |
Erynus (Erinus L.) – rodzaj roślin zaliczany do rodziny babkowatych, dawniej do szeroko ujmowanej rodziny trędownikowatych. Obejmuje w zależności od ujęcia jeden lub dwa gatunki[4][5] występujące w Maroku, w Pirenejach i Alpach[4]. Erynus alpejski jest uprawiany jako roślina ozdobna w ogrodach skalnych[4].
Ageratum P. Miller, Dortiguea Bubani
Należy do plemienia Digitalideae, rodziny babkowatych (Plantaginaceae Juss.), która jest jednym z kladów w obrębie rzędu jasnotowców (Lamiales) Bromhead z grupy astrowych spośród roślin okrytonasiennych[2][6].
Gromada okrytonasienne (Magnoliophyta Cronquist), podgromada Magnoliophytina Frohne & U. Jensen ex Reveal, klasa Rosopsida Batsch, podklasa jasnotowe (Lamiidae Takht. ex Reveal), nadrząd Lamianae Takht., rząd jasnotowce (Lamiales Bromhead), rodzina zarazowate (Orobanchaceae Vent.), podrodzina Erinoideae Link, plemię Erineae Dumort., rodzaj erynus (Erinus L.)[7].
Dawniej zaliczane do tego rodzaju gatunki zostały po badaniach cytogenetycznych z końca XX wieku przeniesione do rodzajów Glandularia i Mecardonia[8].