Estońska Partia Koalicyjna

Estońska Partia Koalicyjna (est. Eesti Koonderakond, EK) – estońska centrowa, postkomunistyczna i liberalna partia polityczna, działająca w latach 90.

Historia

Partię pod koniec 1991 założył Tiit Vähi. Do nowego ugrupowania przyłączyło się wielu działaczy dotychczasowej nomenklatury komunistycznej.

Na początku 1992 lider ugrupowania objął stanowisko p.o. premiera w rządzie przejściowym. Po wyborach parlamentarnych w tym samym roku ugrupowanie przeszło do opozycji. Trzy lata później Estońska Partia Koalicyjna stała się głównym uczestnikiem bloku Koalicja i Unia Ludowa, który wygrał wybory do Riigikogu^[1]. W ciągu kolejnych czterech lat współtworzyła trzy gabinety kierowane przez jej działaczy – dwa rządy Tiita Vähiego (1995, 1995–1997) i jeden Marta Siimanna (1997–1999). W 1998 została obserwatorem w Międzynarodówce Liberalnej.

W wyborach w 1999 Estońska Partia Koalicyjna uzyskała znacząco niższe poparcie, wprowadzając tylko 7 posłów do parlamentu. Wkrótce zaprzestała działalności, a w 2001 została oficjalnie rozwiązana^[2].

Liderami byli Tiit Vähi (1994–1997), Mart Siimann (1997–1999), Andrus Öövel (1999–2000) i Märt Kubo (2000–2001)^[2].

Wyniki wyborcze

Wybory do Zgromadzenia Państwowego^[3]:

• 1992: 13,6% głosów, 17 mandatów – kartel wyborczy pod nazwą Bezpieczny Dom (Kindel Kodu)
• 1995: 32,2% głosów, 41 mandatów – kartel wyborczy pod nazwą Koalicja i Unia Ludowa (Koonderakond ja Maarahva Ühendus)
• 1999: 7,6% głosów, 7 mandatów

Przypisy

1. System partyjny Estonii. eesti.pl, 24 grudnia 2005. [dostęp 2017-10-03].
2. Leaders of Estonia. zarate.eu. [dostęp 2017-10-03]. (ang.).
3. Parties and Elections in Europe: Estonia. parties-and-elections.eu. [dostęp 2017-10-03]. (ang.).