Widok kibucu Eszbal | |
Państwo | |
---|---|
Dystrykt | |
Poddystrykt | |
Samorząd Regionu | |
Wysokość |
272 m n.p.m. |
Populacja (2011) • liczba ludności |
|
Nr kierunkowy |
+972 4 |
Kod pocztowy |
20198 |
Położenie na mapie Dystryktu Północnego | |
Położenie na mapie Izraela | |
32°52′36,48″N 35°18′21,96″E/32,876800 35,306100 | |
Strona internetowa |
Eszbal (hebr. אשבל; ang. Eshbal) – kibuc położony w Samorządzie Regionu Misgaw, w Dystrykcie Północnym, w Izraelu. Członek Ruchu Kibuców (Ha-Tenu’a ha-Kibbucit).
Kibuc Eszbal jest położony na wysokości 272 metrów n.p.m. w północnej części Dolnej Galilei. Leży u podnóża wzgórza Giwat Karad (384 m n.p.m.) na północnym skraju Doliny Sachnin. Na północny wschód od kibucu teren mocno opada do wadi strumienia Hilazon. W otoczeniu kibucu Eszbal znajdują się miasto Sachnin, miejscowość Dejr Channa, kibuc Lotem, wsie komunalne Juwalim, Szoraszim, Eszchar i Ma’ale Cewijja, oraz wioski arabskie Arab al-Na’im i Chusnija.
Eszbal jest położony w Samorządzie Regionu Misgaw, w Poddystrykcie Akka, w Dystrykcie Północnym Izraela.
Stałymi mieszkańcami kibucu są wyłącznie Żydzi. Tutejsza populacja jest świecka[1][2]:
Źródło danych: Central Bureau of Statistics.
Kibuc został założony w 1979 roku w ramach rządowego projektu Perspektywy Galilei, którego celem było wzmocnienie pozycji demograficznej społeczności żydowskiej na północy kraju. Pierwotnie była to paramilitarna placówka będąca częścią programu Nachal, w którym mieszkańcy osiedli łączyli pracę rolniczą ze służbą wojskową. W 1997 roku osada została przekształcona w cywilny kibuc, który koncentrował się na działalności edukacyjnej skierowanej głównie do młodych wyobcowanych społecznie żydowskich imigrantów[3]. Po wybuchu intifady Al-Aksa, w październiku 2000 roku w kibucu utworzono specjalny instytut edukacji religijnej i etnicznej tolerancji Merkaz Kijum Meszutaf (hebr. מרכז קיום משותף)[4].
Nazwa kibucu jest hebrajską nazwą powszechnej w tej okolicy rośliny - czyśćca (Stachys L.).
Kibuc utrzymuje przedszkole. Starsze dzieci są dowożone do szkoły podstawowej we wsi Gilon. Na zachód od kibucu wybudowano centrum edukacyjne Merkaz Kijum Meszutaf, które realizuje różne projekty edukacyjne i kulturalne dla młodzieży żydowskiej, arabskiej i beduińskiej. Codziennie w zajęciach uczestniczy około 4 tys. młodych ludzi. Są tutaj organizowane seminaria, wykłady, warsztaty, zajęcia nauki muzyki i tańca, sportowe i filmowe. Jest basen pływacki, sala sportowa z siłownią i boiska sportowe. Celem działalności ośrodka jest pokojowe współistnienie różnych grup etnicznych i religijnych w społeczeństwie izraelskim. W tym celu kształceni są młodzi ludzie, którzy mają później zająć miejsce lokalnych liderów w swoich społecznościach, rozszerzając te idee wokół siebie. Przy ośrodku działa internat, w którym mieszkają głównie żydowscy imigranci z Etiopii (felaszowie), mający trudności z asymilacją w izraelskim społeczeństwie[5]. Jest tu także Szkoła Żydowsko-Arabska Galil[6].
Gospodarka kibucu opiera się na edukacji. Część mieszkańców dojeżdża do pracy w pobliskich strefach przemysłowych.
Z kibucu wyjeżdża się lokalną drogą prowadzącą w kierunku północno-zachodnim, a następnie zachodnim. Po minięciu wiosek komunalnych Eszchar i Juwalim dojeżdża się do skrzyżowania z drogą nr 784, którą jadąc na południe dojeżdża się do skrzyżowania z drogą nr 805 między miastem Sachnin a wsią Segew, lub jadąc na północ dojeżdża się do wsi Szoraszim i dalej do miasta Karmiel.