Eucamerotus

Eucamerotus
Hulke, 1871
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	zauropsydy
Podgromada	diapsydy
Nadrząd	dinozaury
Rząd	dinozaury gadziomiedniczne
Podrząd	zauropodomorfy
Infrarząd	zauropody
(bez rangi)	Titanosauriformes
Rodzaj	Eucamerotus
Gatunki
E. foxi Blows, 1995

Eucamerotus – rodzaj zauropoda żyjącego we wczesnej kredzie (barrem) na terenach obecnej Europy. Opisany w 1871 roku przez Johna Hulke na podstawie jednego łuku kręgowego, odkrytego w osadach formacji Wessex na wyspie Wight (Anglia), oznaczonego MNHUK R2522. Hulke nadał zwierzęciu jedynie nazwę rodzajową, nie proponując żadnego epitetu gatunkowego; dopiero William Blows w 1995 roku ustanowił dla niego epitet gatunkowy foxi^[1]. W swoich późniejszych publikacjach Hulke uznał Eucamerotus za młodszy synonim rodzaju Ornithopsis; uznał też, że holotyp Eucamerotus reprezentuje ten sam gatunek, co odkryte również na wyspie Wight kość łonowa i kość kulszowa oznaczone MNHUK R97, będące holotypem opisanego w 1882 roku przez Hulkego gatunku Ornithopsis eucamerotus.

Blows (1995) uznał Eucamerotus za odrębny rodzaj; paratypami E. foxi ustanowił pięć innych kręgów grzbietowych odkrytych na wyspie Wight, wcześniej uznawanych za reprezentujące rodzaj Ornithopsis. Uznał też, że do zwierząt z tego gatunku należy także kilka innych kręgów i trzonów kręgów grzbietowych z wyspy Wight oraz jeszcze nie opisany niekompletny szkielet z wyspy Wight oznaczony MIWG BP001^[1]; Upchurch, Mannion i Barrett (2011) uznają jednak za bardziej prawdopodobne, że MIWG BP001 reprezentuje odrębny od E. foxi jeszcze nienazwany gatunek i prawdopodobnie rodzaj będący bazalnym przedstawicielem kladu Titanosauriformes^[2]. Blows nie znalazł dowodów na przynależność BMNH R97 do zwierząt z gatunku E. foxi, a samego gatunku O. eucamerotus nie uznał za ważny takson. Jego zdaniem zarówno E. foxi, jak i BMNH R97 należały do rodziny Brachiosauridae^[1]. Upchurch, Barrett i Dodson (2004) uznali zarówno E. foxi, jak i O. eucamerotus za nomina dubia; autorzy ci ograniczyli się do sklasyfikowania E. foxi jako przedstawiciela kladu Titanosauriformes o niepewnej pozycji filogenetycznej^[3]. Naish i Martill (2007) nie odnieśli się do kwestii pozycji filogenetycznej E. foxi, uznali natomiast O. eucamerotus za pozbawionego cech diagnostycznych przedstawiciela Titanosauriformes^[4]. Z ich opinią na temat O. eucamerotus zgodzili się Upchurch, Mannion i Barrett (2011), którzy jednocześnie uznali E. foxi za bazalnego przedstawiciela Titanosauriformes. Ich zdaniem E. foxi jest prawdopodobnie ważnym taksonem, mającym dwie cechy budowy środkowych i tylnych kręgów grzbietowych, które mogą być jego autapomorfiami: płytki, podłużny dół na bocznej powierzchni łuku kręgu, równoległy do tylnej części górnej krawędzi bocznego otworu pneumatycznego (pleurocelu) oraz połączenie przednich wyrostków stawowych kręgów (ang. prezygapophyses) i wyrostków poprzecznych dolnych (ang. parapophyses) przez dwa równoległe i prawie poziome grzebienie kostne oddzielone od siebie płytkim dołem^[2].

Przypisy

1. William T. Blows. The Early Cretaceous sauropod dinosaurs Ornithopsis and Eucamerotus from the Isle of Wight, England. „Palaeontology”. 38, s. 187–197, 1995. (ang.). 
2. Paul Upchurch, Philip D. Mannion i Paul M. Barrett: Sauropod dinosaurs. W: David J. Batten (red.): English Wealden fossils. Londyn: The Palaeontological Association, 2011, s. 476–525. ISBN 978-1-4443-6711-9.
3. Paul Upchurch, Paul Barrett, Peter Dodson: Sauropoda. W: David B. Weishampel, Peter Dodson, Halszka Osmólska (red.): The Dinosauria. Wyd. drugie. Berkeley: University of California Press, 2004, s. 259–322. ISBN 0-520-24209-2.
4. Darren Naish, David M. Martill. Dinosaurs of Great Britain and the role of the Geological Society of London in their discovery: basal Dinosauria and Saurischia. „Journal of the Geological Society”. 164, s. 493–510, 2007. DOI: 10.1144/0016-76492006-032. (ang.).