Eugène Lourié

Eugène Lourié
Prawdziwe imię i nazwisko

Jewgienij Łurje

Data i miejsce urodzenia

8 kwietnia 1903
Charków

Data śmierci

26 maja 1991

Zawód

reżyser
dyrektor artystyczny
scenograf

Lata aktywności

1932 - 1980

Eugène Lourié (właśc. Jewgienij Łurje, ros. Евгений Лурье) (ur. 8 kwietnia 1903 w Charkowie, zm. 26 maja 1991 w Woodland Hills) – rosyjski reżyser filmowy i artystyczny, scenograf, scenarzysta i twórca efektów specjalnych, znany ze współpracy z Jeanem Renoirem i filmów science fiction z lat 50. XX wieku. Sandra Brennan, współautorka AllMovie, napisała, że był „jednym z najlepszych reżyserów artystycznych we francuskim kinie[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Lourié urodził się w Charkowie w Imperium Rosyjskim w 1903 roku[2]. Jego pierwsze zetknięcie z kinem miało miejsce w 1911 roku, kiedy w jego rodzinnym mieście otwarto kino. W 1919 roku pracował nad filmem antykomunistycznym Czornyj woron. Po ucieczce ze Związku Radzieckiego udał się do Stambułu. Tam zarabiał na podróż do Paryża, malując i rysując plakaty filmowe. Oszczędzał pieniądze do tego stopnia, że spał na fortepianie w teatrze[3].

W latach 30. pracował jako scenograf dla takich reżyserów jak Jean Renoir, Max Ophüls i René Clair[3]. Jako asystent i scenograf Renoira pracował przy takich francuskich filmach jak Towarzysze broni i Reguły gry[4]. Po tym, jak Renoir przeniósł się do Hollywood na początku lat 40., Lourié również się przeprowadził i pracował z innymi reżyserami, w tym z Samem Fullerem, Charliem Chaplinem i Robertem Siodmakiem[1].

Następnie w 1953 roku zadebiutował jako reżyser filmem Bestia z głębokości 20 000 sążni, pierwszym z trzech filmów o dinozaurach, które wyreżyserował Lourié[3]. Film był dochodowy[4], jednak Lourié powiedział, że żałuje zaszufladkowania jako reżyser science fiction[3]. Postanowił, że po swoim filmie Gorgo z 1961 roku przestanie reżyserować filmy, ponieważ nie chciał tworzyć „tych samych potworów z komiksów”[4]. W 1969 roku był nominowany do Oscara za najlepsze efekty specjalne w filmie Na wschód od Jawy[5]. Lourié również zagrał tam małą rolę latarnika na wybrzeżu Jawy w 1883 roku, który obserwuje ostatnią eksplozję Krakatau i wchodzi do latarni, aby wysłać wiadomość o tym telegraficznie[6].

W 1980 roku Lourié zaprojektował scenografię do Bronco Billy Clinta Eastwooda. Lourié zagrał także rolę w filmie Do utraty tchu Jima McBride’a z 1983 roku[3].

Lourié zmarł w dniu 26 maja 1991 roku z powodu udaru mózgu podczas pobytu w Motion Picture and Television Hospital w Woodland Hills[7].

Wybrana filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Sandra Brennan: Eugène Lourié > Overview. Allmovie. [dostęp 2022-04-22]. (ang.).
  2. Eugene Lourie dies, art director was 88. The Hour, 1991-05-30. [dostęp 2022-04-22]. (ang.).
  3. a b c d e Tom Weaver: Double Feature Creature Attack: A Monster Merger of Two More Volumes of Classic Interviews. Jefferson (Pn. Karolina): McFarland & Company, 1994, s. 202. ISBN 0-7864-1366-2.
  4. a b c I. Q. Hunter: British Science Fiction Cinema. Routledge: Taylor & Franci, 1999, s. 89. ISBN 0-415-16868-6.
  5. Krakatoa: East of Java (1968). Internet Movie Database. [dostęp 2022-04-22]. (ang.).
  6. Model Ships in the Cinema: Krakatoa, East of Java, 1969, caption of photo of lighthouse keeper operating telegraph.
  7. Eugene Lourié, film art director for half-century. Fort Worth Star-Telegram, 1991-05-30. [dostęp 2022-04-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-08)]. (ang.).
  8. a b c Model Ships in the Cinema: Krakatoa, East of Java, 1969, including quotes from Lourié, Eugene, My Work in Films, Harcourt Brace Jovanovich, 1985 ISBN 0-15-662342-0.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]