Data i miejsce urodzenia |
14 października 1952 |
---|---|
Przynależność polityczna |
Evarist Bartolo (ur. 14 października 1952 w Mellieħa[1]) – maltański polityk i nauczyciel akademicki, poseł do Izby Reprezentantów, w latach 1996–1998 i 2013–2020 minister edukacji, od 2020 do 2022 minister spraw zagranicznych i europejskich.
Pochodzi z wielodzietnej rodziny nauczyciela szkoły podstawowej. W 1975 ukończył studia z zakresu literatury angielskiej na Uniwersytecie Maltańskim. Kształcił się w zakresie dziennikarstwa na Uniwersytecie Stanforda, a także uzyskał magisterium z pedagogiki na Cardiff University[1]. Pracował jako wykładowca w De La Salle College, zajmował się również dziennikarstwem[1]. W późniejszym czasie podjął działalność akademicką na Uniwersytecie Maltańskim jako wykładowca dziennikarstwa i komunikacji[2].
Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Partii Pracy, był redaktorem naczelnym partyjnego dziennika „Il-Helsien”[2]. W 1992 po raz pierwszy został wybrany na deputowanego do Izby Reprezentantów. Z powodzeniem ubiegał się o reelekcję w wyborach w 1996, 1998, 2003, 2008, 2013 i 2017[3].
W latach 1996–1998 sprawował urząd ministra edukacji i kultury narodowej w rządzie Alfreda Santa[1]. W 2010 bez powodzenia ubiegał się o przywództwo w Partii Pracy[2]. W 2013 objął stanowisko ministra edukacji i zatrudnienia w gabinecie Josepha Muscata, pozostając na tej funkcji również w jego kolejnym rządzie z 2017[1][3]. W styczniu 2020 nowy premier Robert Abela powierzył mu funkcję ministra spraw zagranicznych i europejskich[4]. Stanowisko to zajmował do marca 2022; wcześniej w tym samym miesiącu nie uzyskał poselskiej reelekcji, deklarując następnie odejście z bieżącej polityki[5].
Żonaty z Gillian, z którą ma dwoje dzieci[1].