Ewa Bąkowska

Ewa Bąkowska
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 sierpnia 1962
Kraków

Data i miejsce śmierci

10 kwietnia 2010
Smoleńsk

Zawód, zajęcie

bibliotekarz

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Brązowy Krzyż Zasługi Medal Srebrny za Długoletnią Służbę
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Ewa Bąkowska upamiętniona na Pomniku Ofiar Tragedii Smoleńskiej 2010 roku w Warszawie

Ewa Teresa Bąkowska z domu Smorawińska (ur. 2 sierpnia 1962 w Krakowie, zm. 10 kwietnia 2010 w Smoleńsku) – polska bibliotekarka, harcerka, działaczka Stowarzyszenia Rodzina Ofiar Katynia Polski Południowej w Krakowie.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ewa Bąkowska była córką Jerzego Smorawińskiego, architekta (ur. 29 grudnia 1924, zm. 13 lutego 1991), jednego z założycieli stowarzyszenia Rodzina Katyńska[1], i Janiny Schnayder, farmaceutki (ur. 23 sierpnia 1928, zm. 28 lipca 2016). Jej dziadkami byli: ze strony ojca - zamordowany w Katyniu generał Mieczysław Smorawiński, a od strony matki - profesor filologii klasycznej Jerzy Schnayder[2]. Miała siostry Marię (1956–1981) i Joannę (1954–1998)[3].

Ukończyła Szkołę Podstawową nr 12 im. Wandy Wasilewskiej (obecnie im. Janusza Korczaka) w Krakowie, a następnie IX Liceum Ogólnokształcące im. Zygmunta Wróblewskiego w Krakowie[4]. Działała w harcerstwie („Arkona-12" w Szkole Podstawowej nr 12 w Krakowie i 5 KDH „Wichry”)[5]. Od 5 października 2007 była wolontariuszką w Dziele Pomocy św. Ojca Pio w Krakowie[6].

W latach 1981–1986 studiowała na Uniwersytecie Jagiellońskim bibliotekoznawstwo i informację naukową. Pracę magisterską pt. Obraz kultury romantycznej w albumie Teofila Lenartowicza „Umarli żywi” (rękopis ze zbiorów Biblioteki PAN w Krakowie) napisała pod kierunkiem doc. dr hab. Małgorzaty Stolzmanowej i obroniła 20 czerwca 1986. Od października 1986 do czerwca 1987 pracowała w Pedagogicznej Bibliotece Wojewódzkiej (wówczas mieściła się ona przy ul. Michałowskiego) na stanowisku nauczyciela-bibliotekarza w Wydziale Instrukcyjno-Metodycznym. W lipcu 1987 zaczęła pracować w Bibliotece Jagiellońskiej, w Oddziale Informacji Naukowej (od października 2004 noszącym nazwę Oddział Informacji Naukowej i Katalogów). W październiku 2005 została kierownikiem tego Oddziału. W 1988 zdała egzamin państwowy z języka angielskiego, w czerwcu 1995 ukończyła roczne Studium Podyplomowe Informacji Naukowej na Uniwersytecie Jagiellońskim.

Była działaczką i członkiem zarządu Stowarzyszenia Rodzin Ofiar Katynia Polski Południowej[7], działała na rzecz ich upamiętnienia, m.in. 9 kwietnia 2010 uczestniczyła w uroczystości nadania imienia gen. Mieczysława Smorawińskiego Technikum nr 2 w Zespole Szkół Ekonomicznych w Kaliszu[8][9][10][11] (ponadto na skwerze Inwalidów Wojennych odsłonięto kamień pamiątkowy i posadzono Dąb Pamięci[12][13][14][15]). 21 kwietnia 2010 miała być gościem wystawy upamiętniającej zbrodnię katyńską zorganizowanej w Lublinie[16].

Zginęła 10 kwietnia 2010 w katastrofie polskiego samolotu Tu-154M w Smoleńsku, w drodze na obchody 70. rocznicy zbrodni katyńskiej[17][18]. Ciało Ewy Bąkowskiej przewiezione następnie do Moskwy rozpoznał przedstawiciel rodziny, kuzyn, Stanisław Zagrodzki[19][20]. 12 kwietnia 2010 władze, pracownicy i studenci Uniwersytetu Jagiellońskiego w Collegium Novum Uniwersytetu Jagiellońskiego przed tablicą katyńską złożyli kwiaty i zapalili znicze, czcząc w ten sposób pamięć dwojga pracowników UJ, którzy zginęli pod Smoleńskiem: Ewy Bąkowskiej i Andrzeja Kremera[21]. Dnia 16 kwietnia 2010 jej ciało zostało sprowadzone do Polski, a następnie po ceremonii państwowej przewiezione, wraz z innymi tragicznie zmarłymi ofiarami katastrofy, w kondukcie żałobnym do hali stołecznego Torwaru[22]. Została pochowana 26 kwietnia 2010 na cmentarzu Salwatorskim w Krakowie, sektor SC13-1-53[23][24].

30 kwietnia 2010 w Szkole Podstawowej nr 4 im. gen. Mieczysława Smorawińskiego w Turku odsłonięto poświęconą jej tablicę pamiątkową[25].

Była zamężna z Dariuszem Bąkowskim od 1986, po ślubie zamieszkiwali przy ulicy Smoleńsk w Krakowie, mieli dwie córki, Monikę i Magdalenę[26][27].

8 lutego 2011 w sali wystawowej Biblioteki Jagiellońskiej otwarto wystawę „Ewa Bąkowska, jaką znaliśmy, jakiej nie poznaliśmy...”[28][29].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

2001- Brązowy Krzyż Zasługi[30]

2008- Srebrny Medal za Długoletnią Służbę

2010- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (pośmiertnie, 16 kwietnia 2010)[31].

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]

Była autorką publikacji z zakresu bibliotekoznawstwa i informacji naukowej:

  • Polish Language Jewish Press in the Holdings of the Jagiellonian Library [W:] Bibliographies of Polish Judaica: International Symposium: Cracow 5th-7th July 1988: (Proceedings) / [ed. Katarzyna Muszyńska]. Cracow: Jagiellonian University. Research Center of Jewish History and Culture in Poland, 1993 (Studia Polono-Judaica. Series Librorum Congressus; 1), s. 111-115
  • Inventory of Jewish Press in the Collection of the Jagiellonian Library. [W:] Bibliographies of Polish Judaica: International Symposium: Cracow 5th-7th July 1988: (Proceedings) / [ed. Katarzyna Muszyńska]. Cracow: Jagiellonian University. Research Center of Jewish History and Culture in Poland, 1993 (Studia Polono-Judaica. Series Librorum Congressus; 1), s. 117-181 - 329 poz.
  • Biblioteka Narodowa w Bernie: instytucja ze 100-letnią tradycją, Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej, R. 46, 1996, s. 267-275
  • Egzemplarz obowiązkowy: przepisy prawne a rzeczywistość, Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej, R. 52, 2002, s. 173-188
  • Legal Deposit in Poland: Law and Practice, Slavic & East European Information Resources, vol. 3, no 1, Binghamton 2002, s. 3-19.
  • Edward Schnayder: bibliografia prac, Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej, R. 52, 2002, s. 189-219
  • Informacja naukowa w zakresie badań nad krajami Europy Środkowo-Wschodniej w Bibliotece Uniwersytetu Illinois w Urbana-Champaign (USA), Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej, R. 53, 2003, s. 205-213
  • Zbiory russików w bibliotekach polskich, Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej, R. 53, 2003, s. 227-243
  • Russian Resources in Poland, Slavic & East European Information Resources, vol. 6, no. 4, 2005, s. 3-23
  • The Jagiellonian Library, Cracow: its history and recent developments, Library Review, vol. 54, no. 3, Glasgow, 2005, s. 155-165
  • Polskie bibliografie i informatory w Internecie , spis baz tworzony w Bibliotece Jagiellońskiej , Dokument elektroniczny, Elektroniczny Biuletyn Informacyjny Bibliotekarzy 2005 [1] (dostęp 13.04.2010)
  • Uwagi na marginesie IX Krajowego Forum Informacji Naukowej i Technicznej (Zakopane, 25-28 września 2007 r.). Biuletyn Informacyjny Biblioteki Głównej Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie 2007 nr 1 [2] [15 kwietnia 2010]
  • Pride and challenges for information management through the centuries , the online version of the Jagiellonian Library old catalog (up to 1949), Slavic & East European Information Resources, Binghamton 2008, s. 308-325
  • Gdzie się chowają mole książkowe? czyli Uniwersytet Dzieci w Bibliotece Jagiellońskiej. Alma Mater, 2008, nr 104/105, s. 114-115, fot.
  • Zachwycić biblioteką: warsztaty Uniwersytetu Dzieci w Bibliotece Jagiellońskiej. [W:] Biblioteki, informacja, książka: interdyscyplinarne badania i praktyka w XXI wieku: (w dziesięciolecie śmierci prof. dr hab. Wiesława Bieńkowskiego) / red. naukowy Maria Kocójowa, tłum. Agnieszka Korycińska-Huras i Gabriela Bednarska, red. techniczny Dawid Bittner. Kraków: Instytut INIB UJ, 2010 (ePublikacje Instytutu Informacji Naukowej i Bibliotekoznawstwa UJ; nr 7), s. 308-316
  • Opinie czytelników Biblioteki Jagiellońskiej o Komputerowym Katalogu Zbiorów Bibliotek UJ, Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej, R. 59, 2009, s. 155-164

Tworzyła bardzo cenną użytkowo bazę dostępną w sieci Polskie bibliografie i informatory w Internecie, gromadzącą linki do dostępnych on-line różnych bibliografii i informatorów, która podzielona jest na działy: Polska bibliografia narodowa (podstawowe bazy do wyszukiwania książek i artykułów); Polskie czasopisma w Internecie; Bibliografie bibliografii; Bibliografie zawartości poszczególnych czasopism; Bibliografie regionalne; Bibliografie publikacji pracowników instytucji naukowych w Polsce; Bibliografie dziedzinowe; Bazy biograficzno-bibliograficzne; Polskie informatory w Internecie.

Sprawie pamięci o Katyniu poświęciła m.in. następujące teksty:

  • Miejsca i ślady pamięci. [W:] Fusiecki, Stanisław: Generał Mieczysław Makary Smorawiński. Warszawa 1994, s. 185-192
  • Pokolenia: [wiersz]. [W:] Fusiecki, Stanisław: Generał Mieczysław Makary Smorawiński. Warszawa 1994, s. 108
  • Refleksje wnuczki. [W:] Fusiecki, Stanisław: Generał Mieczysław Makary Smorawiński. Warszawa 1994, s. 89-109
  • Pamiątki po gen. bryg. Mieczysławie Smorawińskim na Jasnej Górze, Sowiniec: materiały historyczne, 2000, nr 16 (kwiecień), s. 137-140, fot.
  • Pielgrzymka do Katynia, Sowiniec: materiały historyczne Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2000, nr 17 (grudzień), s. 182-183, fot.
  • Pokolenia: [wiersz]. [W:] Katyń w literaturze: międzynarodowa antologia poezji, dramatu i prozy/ oprac. Jerzy R. Krzyżanowski; wstęp Włodzimierz Odojewski. Lublin: Norbertinum, 1995, s. 150
  • Pokolenia: [wiersz]. [W:] Katyń w literaturze: międzynarodowa antologia poezji, dramatu i prozy/ oprac. Jerzy R. Krzyżanowski; wstęp Włodzimierz Odojewski. Wyd. 2 popr. i uzup. Lublin: Norbertinum, 2002, s. 203
  • Pokolenia: [wiersz]. [W:] Katyń w literaturze: międzynarodowa antologia poezji, dramatu i prozy/ oprac. Jerzy R. Krzyżanowski; wstęp Włodzimierz Odojewski. Wyd. 3 poszerz. Lublin: Norbertinum, 2010, s. 203

Pisała także wiersze (jeden z nich upamiętniających dziadka Mieczysława i ojca Jerzego[32]). Fragment tekstu jednego z nich pt. "Piosenka dla lotnika" ukazał się w: Barbara Rotter-Stankiewicz, Opowieść o Ewie, Posłaniec Świętego Antoniego z Padwy, R. 15, 2010, nr 4, s. 16.

Komponowała muzykę do wierszy swoich i innych poetów (Krzysztofa Kamila Baczyńskiego, Wojciecha Bąka, Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego, Kazimiery Iłłakowiczówny, Kazimierza Wierzyńskiego, Ryszarda Winiarskiego).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Agnieszka Malatyńska-Stankiewicz: Wnuczka generała. Dziennik Polski, 5 października 2007. [dostęp 2010-04-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (20 lipca 2013)].
  2. ↑ Stanisławczyk. Ostatni krzyk 2011 ↓, s. 330.
  3. ↑ Stanisławczyk. Ostatni krzyk 2011 ↓, s. 327.
  4. ↑ Ewa Bąkowska radio.bialystok.pl [dostęp 24 lutego 2011]
  5. ↑ 5 KDH "Burza". burza.kdh.w.interia.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-26)]. burza.kdh.w.interia.pl [dostęp 24 lutego 2011]
  6. ↑ Dzieło pomocy św. Ojca Pio w Krakowie - Nasza Ewa. pomoc.kapucyni.krakow.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-21)]. kapucyni.krakow.pl [dostęp 24 lutego 2011]
  7. ↑ Stowarzyszenie Rodzin Ofiar Katyńskich Polski Południowej. federacja-katyn.org.pl. [dostęp 2010-04-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (27 stycznia 2012)].
  8. ↑ Federacja Rodzin Katyńskich: Ewa Bąkowska: pielęgnowała pamięć o generale Smorawińskim. Polska Gazeta Krakowska, 11 kwietnia 2010. [dostęp 2010-04-13].
  9. ↑ Daria Kubiak: PORTRETY OFIAR - Ewa Bąkowska - wnuczka bohaterskiego dziadka. kalisz.naszemiasto.pl, 11 kwietnia 2010. [dostęp 2010-04-13].
  10. ↑ Jednoczymy się z ofiarami katastrofy. kalisz.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-19)]. kalisz.pl, Urząd Miasta Kalisza, 10 kwietnia 2010. [dostęp 13 kwietnia 2010]
  11. ↑ Słowami Ewy Bąkowskiej, rc.fm, 11 kwietnia 2010. [dostęp 13 kwietnia 2010]
  12. ↑ Generał Smorawiński patronem. um.kalisz.pl. [dostęp 2013-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (26 grudnia 2013)].
  13. ↑ Technikum nr 2 otrzymało imię gen. Smorawińskiego. zyciekalisza.pl. [dostęp 2013-12-25].
  14. ↑ Portrety ofiar - Ewa Bąkowska - wnuczka bohaterskiego dziadka. /jarocin.naszemiasto.pl, 12 kwietnia 2010. [dostęp 2013-12-25].
  15. ↑ Stanisławczyk. Ostatni krzyk 2011 ↓, s. 37.
  16. ↑ Wnuczka generała Smorawińskiego miała odwiedzić Lublin, moje miasto Lublin.pl, 13 kwietnia 2010 [dostęp 13 kwietnia 2010]
  17. ↑ Komunikat Nr 152/VI kad.. sejm.gov.pl, 10 kwietnia 2010. [dostęp 2010-04-10].
  18. ↑ Ofiary tragedii związane z Małopolską. malopolskie.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-26)]., malopolskie.pl, 12 kwietnia 2010 [dostęp 13 kwietnia 2010]
  19. ↑ Rozpoznałem Ewę Bąkowską po pierścionku. se.pl. [dostęp 2013-12-25].
  20. ↑ Stanisławczyk. Ostatni krzyk 2011 ↓, s. 385.
  21. ↑ Edyta Tkacz: Kraków: UJ pożegnał swoich pracowników. gazetakrakowska.pl, 12 kwietnia 2010. [dostęp 2010-04-13].
  22. ↑ Kolejni Bohaterowie wrócili do Polski. fakt.pl. [dostęp 2010-04-18].
  23. ↑ W Krakowie pożegnano Ewę Bąkowską ze Stowarzyszenia Rodzin Ofiar Katynia. tvp.pl. [dostęp 2010-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (29 września 2018)].
  24. ↑ GROBONET 2.6 - wyszukiwarka osób pochowanych - Cmentarz parafialny Kraków Salwator [online], krakowsalwator.artlookgallery.com [dostęp 2019-12-16].
  25. ↑ Aktualności - Dzień Patrona. sp4turek.republika.pl. [dostęp 2010-07-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (8 września 2009)].
  26. ↑ RR: Ewa Bąkowska. "Miała takie uśmiechnięte oczy". wyborcza.pl, 11 kwietnia 2010. [dostęp 2010-04-13].
  27. ↑ Stanisławczyk. Ostatni krzyk 2011 ↓, s. 39, 335, 336, 340.
  28. ↑ Ewa Bąkowska, jaką znaliśmy, jakiej nie poznaliśmy.... uj.edu.pl. [dostęp 2011-02-21].
  29. ↑ Ewa Bąkowska, jaką znaliśmy, jakiej nie poznaliśmy.... archiwum.uj.edu.pl. [dostęp 2011-02-21].
  30. ↑ M.P. z 2001 r. nr 39, poz. 643
  31. ↑ M.P. z 2010 r. nr 40, poz. 587
  32. ↑ Stanisławczyk. Ostatni krzyk 2011 ↓, s. 335-336.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Ewa Bąkowska – biogram na stronie Jagiellońskiej Biblioteki Cyfrowej
  • Agnieszka Malatyńska-Stankiewicz, Wnuczka generała, Dziennik Polski 5 października 2007 r. [3] [dostęp 13 kwietnia 2010]
  • Renata Radłowska, Ewa Bąkowska, Gazeta Wyborcza 11 kwietnia 2010 r.
  • Ewa Bąkowska: pielęgnowała pamięć o generale Smorawińskim, Polska Gazeta Krakowska 11 kwietnia 2010 r.[4] [dostęp 13 kwietnia 2010]
  • Daria Kubiak, PORTRETY OFIAR - Ewa Bąkowska - wnuczka bohaterskiego dziadka, Polska Głos Wielkopolski, 11 kwietnia 2010 r. [5] [dostęp 13 kwietnia 2010]
  • Renata Radłowska, Ewa Bąkowska. "Miała takie uśmiechnięte oczy", Gazeta Wyborcza 12 kwietnia 2010 r.[6] [dostęp 13 kwietnia 2010]
  • Ewa Bąkowska - Lubiła ludzi za to, że są / not. RR, Gazeta Wyborcza. Kraków 12 kwietnia 2010 r.,s. 9, fot.
  • Renata Radłowska, Ewa Bąkowska ur. 1962, Gazeta Wyborcza 12 kwietnia 2010 r., dodatek: Księga Umarłych 10.04.2010 Smoleńsk, s. 3, fot.
  • Edyta Tkacz, Kraków: UJ pożegnał swoich pracowników. Polska Gazeta Krakowska, 13 kwietnia 2010. [7] [dostęp 13 kwietnia 2010]
  • Wojciech Hausner, Ewa Bąkowska Wspomnienie : 'Piszę, aby pamięć z dzisiaj pojutrze nie odleciała jak ptak, Dziennik Polski, 15.04.2010, s. A10 [8] [dostęp 15 kwietnia 2010]
  • Agnieszka Malatyńska-Stankiewicz, Ewa Bąkowska Kwiaty nie dolecą do Katynia, Dziennik Polski, 16.04.2010, s. C5
  • Renata Radłowska, Ewa Bąkowska. Członkini Federacji Rodzin Katyńskich, Wysokie Obcasy (Gazeta Wyborcza) 17 kwietnia 2010 r.[9] [dostęp 13 kwietnia 2010]
  • Miłosz Kluba, Uosobienie życzliwości, Niedziela Małopolska, r. LIII, nr 17, 25.04.2010, s. VIII
  • Barbara Bułat, Ewa Bąkowska (2 VIII 1962 – 10 IV 2010), Alma Mater: miesięcznik Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2010, nr 125, s. 11-13, fot.
  • Barbara Rotter-Stankiewicz, Opowieść o Ewie, Posłaniec Świętego Antoniego z Padwy, R. 15, 2010, nr 4, s. 15-16, fot.
  • Barbara Bułat, Ewa Teresa Bąkowska z domu Smorawińska (1962-2010), Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej, 2010 (druk 2011), s. 231-245, fot.
  • Barbara Stanisławczyk: Ostatni krzyk. Od Katynia do Smoleńska historie dramatów i miłości. Poznań: Dom Wydawniczy „Rebis”, 2011. ISBN 978-83-7510-814-9.