Ewald Dytko
| |||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
Edward Jan Dytko | ||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Imię i nazwisko przy narodzeniu |
Ewald Jan Dyttko | ||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
18 października 1914 | ||||||||||||||||||||
| Data i miejsce śmierci |
12 czerwca 1993 | ||||||||||||||||||||
| Wzrost |
169 cm | ||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Edward Jan Dytko (ur. 18 października 1914 w Załężu jako Ewald Jan Dyttko[1], zm. 12 czerwca 1993 w Katowicach) – polski piłkarz, zawodnik Dębu Katowice i 1. FC Katowice, uczestnik Letnich Igrzysk Olimpijskich 1936 oraz Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 1938.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Kariera międzywojenna
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 18 października 1914 roku w Załężu[2][1][3], a jego rodzicami byli Jan i Wiktoria Guzek. W latach 1928–1929 i 1933–1939 był pracownikiem huty „Baildon”, a w latach 1930–1932 KWK „Eminencja” (późniejszy „Gottwald”)[3]. Karierę sportową rozpoczął w Naprzodzie „1912” Załęże[2]. W latach 1930–1939 grał w Dębie Katowice, którego był wychowankiem i z którym w 1936 roku awansował do I ligi[1]. W latach 1935–1939 był reprezentantem Polski w piłce nożnej. Zadebiutował w meczu z Jugosławią 18 sierpnia 1935 roku w Katowicach. W reprezentacji rozegrał 22 spotkania. Na MŚ 1938 zagrał jeden pełny mecz – z Brazylią (5:6 dla Brazylii), lecz nie zdobył gola[4]. Ostatnie spotkanie w reprezentacji rozegrał 27 sierpnia 1939 roku w Warszawie w zwycięskim meczu z Węgrami (4:2)[5].
Okres wojenny
[edytuj | edytuj kod]W czasie II wojny światowej Dytko został wciągnięty na volkslistę i grał najpierw w niemieckim klubie 1. FC Kattowitz[4]. W 1942 roku został żołnierzem Wehrmachtu, ale przez jeden sezon mógł grać dla TuS Neuendorf. W latach 1942–1943 stacjonował w Koblencji. W 1944 roku został przerzucony na teren Grecji. W kwietniu 1945 roku zdezerterował i trafił do niewoli amerykańskiej[4].
Okres powojenny
[edytuj | edytuj kod]W czerwcu 1945 roku powrócił do Polski i zamieszkał w Katowicach. Do 1950 kontynuował karierę w klubie Baildon[4].
Po aktywnej karierze piłkarskiej był trenerem kilku klubów na Górnym Śląsku. Szkolił piłkarzy: Ruchu Radzionków, Walcowni Czechowice, RKS Bielsko, Sośnicy Gliwice, CKS Czeladź, Naprzodu Łaziska Górne, Dębu Katowice i GKS Katowice. Z zawodu był hutnikiem. Pracował w hucie „Baildon” w Katowicach, Hucie Łaziska w Łaziskach Górnych oraz krótko w kopalni „Eminencja” w Katowicach[4].
Zmarł 13 czerwca 1993 roku w Katowicach i został pochowany na cmentarzu parafii św. Jana i Pawła Męczenników w Katowicach (sek.10, rz.04, kw.32)[4].
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Mecz z Norwegią w ramach IO 1936 wliczono do powyższej kategorii A.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Jacek Kurek: Piłkarze wyklęci - Edward Dytko (Ewald Dyttko). slzpn.pl, 2020-06-14. [dostęp 2023-11-28]. (pol.).
- ↑ a b Antoni Steuer: Leksykon załęski. D. www.mhk.katowice.pl, 2023-11-17. [dostęp 2023-11-26]. (pol.).
- ↑ a b Polski Komitet Olimpijski: Eward Dytko d. Ewald Oskar (1914-1993). olimpijski.pl. [dostęp 2023-11-28]. (pol.).
- ↑ a b c d e f Wryk 2015 ↓, s. 206.
- ↑ Historia Polskiej Piłki Nożnej: Ewald Dytko - profil Reprezentanta Polski. www.hppn.pl. [dostęp 2023-11-28]. (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Ryszard Wryk: Olimpijczycy Drugiej Rzeczypospolitej. Poznań: Nauka i Innowacje, 2015, s. 206. ISBN 978-83-64864-22-3.
- Andrzej Gowarzewski: MISTRZOSTWA POLSKI. LUDZIE (1918-1939). 100 lat prawdziwej historii (1), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017
