FSO Ogar

FSO Ogar LS

FSO Ogar w Muzeum Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego w Chlewiskach
Producent	Fabryka Samochodów Osobowych
Projektant	Cezary Nawrot
Zaprezentowany	1977
Miejsce produkcji	Warszawa
Dane techniczne
Segment	sportowe segmentu D
Typy nadwozia	3–drzwiowe coupé
Silniki	R4 1,5 l OHV 82 KM (60 kW)
Skrzynia biegów	4–biegowa manualna
Napęd	tylny
Długość	4455 mm
Szerokość	1630 mm
Wysokość	1320 mm
Rozstaw osi	2506 mm
Masa własna	ok. 900 kg
Liczba miejsc	4
Dane dodatkowe
Pokrewne	Polski Fiat 125p
Konkurencja	Melkus RS 1000
Multimedia w Wikimedia Commons

FSO Ogar LS – prototyp polskiego samochodu osobowego, opracowany w 1977 roku przez FSO z wykorzystaniem podzespołów Polskiego Fiata 125p.

Opis modelu

Tył pojazdu

Przód pojazdu

Jedyny prototypowy egzemplarz Ogara zbudowany został w 1977 roku. Konstrukcja pojazdu oparta została na płycie podłogowej samochodu Polski Fiat 125p, z którego przejęto również elementy układu napędowego, jezdnego oraz hamulcowego. Charakterystyczną cechą tego pojazdu była nowoczesna i dynamiczna stylizacja nadwozia zaprojektowana przez Cezarego Nawrota oraz zastosowane na wzór samochodów sportowych – chowane elektrycznie reflektory. Nadwozie wykonane było z laminatu, stworzonego z połączenia żywicy epoksydowej z włóknem szklanym. Dodatkowym sportowym akcentem były obręcze kół wykonane ze stopów metali lekkich. Nadwozie Ogara projektowane było z uwzględnieniem przepisów Ministerstwa Transportu Stanów Zjednoczonych w związku z czym model ten wyposażony był w duże, wystające zderzaki oraz lampy obrysowe na przednich i tylnych błotnikach. Do wnętrza nowoczesnego auta można było się dostać poprzez troje drzwi. W samochodzie przewidziano 4 miejsca na miękkich i komfortowych, przez co mało sportowych fotelach. Prototyp przejechał ponad 70 tys. km i mimo pozytywnych o nim opinii nie został wdrożony do produkcji. Powodem był duży stopień zaawansowania prac nad funkcjonalniejszym Polonezem. Poza tym brakowało uzasadnienia do rozpoczęcia w Polsce produkcji samochodu sportowego^{[1] [2]}.

Jedyny egzemplarz Ogara znajduje się w Muzeum Motoryzacji w Warszawie, a odlew nadwozia obejrzeć można na Wydziale Mechanicznym Wojskowej Akademii Technicznej^[3].

Dane techniczne

FSO Ogar przed odnowieniem

Nadwozie

• liczba drzwi: 3, zawieszone na przednich słupkach i tylnej krawędzi dachu
• rozstaw kół przednich: 1298 mm
• rozstaw kół tylnych: 1275 mm^[3]

Silnik

• typ: 115C.076/56
• czterosuwowy, gaźnikowy
• liczba i układ cylindrów: 4, układ rzędowy
• pojemność skokowa: 1481 cm³
• moc maksymalna: 82 KM (60 kW) przy 5400 obr./min^[3]

Przeniesienie napędu

• napędzana oś: tylna
• sprzęgło: suche, jednotarczowe
• skrzynia biegów: manualna, czterobiegowa plus bieg wsteczny
• zmiana biegów: dźwignią w podłodze między fotelami^[3]

Zawieszenie

• przednia oś: niezależne, górne i dolne trójkątne wahacze poprzeczne, sprężyny śrubowe, amortyzatory teleskopowe, stabilizator, drążki reakcyjne
• zawieszenie tylne: sztywna oś, dwa wzdłużne resory dwupiórowe, amortyzatory teleskopowe, drążki reakcyjne^[3]

Instalacja elektryczna

• akumulator: 12V, 48Ah^[3]

Koła i ogumienie

• koła: 41/2Jx13"
• opony: 5.60 SR-13"^[3]

Dane eksploatacyjne

• prędkość maksymalna: ok. 155 km/godz.
• zużycie paliwa: ok. 7-10 l/100 km^[3]

Przypisy

1. Adam Zakrzewski: Auto-Moto PRL: Władcy dróg i poboczy. Warszawa: Demart SA, 2010, s. 254. ISBN 978-83-7427-484-5.
2. Mirosław Górski: Historia Konstrukcji Samochodów FSO. Warszawa: Oddział Warszawski SIMP, Klub Pracowników i Przyjaciół FSO, 2006, s. 78. ISBN 83-920912-1-3.
3. FSO Ogar LS - Niezrealizowane marzenia. auto-swiat.pl, 2006. [dostęp 2015-10-05]. (pol.).

Linki zewnętrzne

• FSO Ogar na stronie oldtimery.com. oldtimery.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].