Fatmir Gjata

Fatmir Gjata
Data i miejsce urodzenia

22 września 1922
Korcza, Albania

Data śmierci

listopad 1989

Narodowość

albańska

Język

albański

Alma Mater

Instytut Literacki imienia A.M. Gorkiego

Dziedzina sztuki

proza, poezja

Epoka

realizm socjalistyczny

Ważne dzieła

Këngët e maleve

Fatmir Gjata (ur. 22 września 1922 w Korczy, zm. w listopadzie 1989[1][2]) – albański pisarz i poeta.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn działacza narodowego i nauczyciela Isufa Gjaty. W czasie II wojny światowej walczył w jednym z oddziałów Armii Narodowo-Wyzwoleńczej[1]. Po zakończeniu wojny wyjechał do Moskwy, gdzie studiował w Instytucie Literackim imienia A.M. Gorkiego[1]. Po ukończeniu studiów w 1951 powrócił do kraju. W 1970 objął stanowisko redaktora naczelnego miesięcznika literackiego Nendori (Listopad)[1]. Pisał powieści, opowiadania i nowele, a także utwory poetyckie o tematyce partyzanckiej[1]. Kilka jego opowiadań i nowel doczekało się adaptacji filmowych. W 1982 wydał wspomnienia (Me një torbë me fishekë)[1].

Imię Fatmira Gjaty nosi jedna z ulic w Tiranie (dzielnica Ura).

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]

Poezja

[edytuj | edytuj kod]
  • 1954: Kënga për partizanin Benko (Pieśń dla partyzanta Benko)
  • 1975: Kënga e maliherit
  • 2019: Me dheun tim i dashuruar... : poezi

Powieści

[edytuj | edytuj kod]
  • 1959: Këneta
  • 1966: Armiqtë
  • 1968: Brezat
  • 1971: Përmbytja
  • 1977: Fillim pranvere
  • 1979: Këshilltarët

Opowiadania

[edytuj | edytuj kod]
  • 1945: Pika gjaku
  • 1949: Gruri nuk u dogj
  • 1951: Ujët fle, hasmi s'fle
  • 1954: Këngët e maleve
  • 1955: Tana
  • 1959: Heronjt e Vigut
  • 1960: Në pragun e jetës : tregime
  • 1965: Zemër shqiptare
  • 1973: Tregime të zgjedhura

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e f Fjalor Enciklopedik Shqiptar, vol. 1. Tirana: 2008, s. 813. (alb.).
  2. ↑ Ne diten e sotme [online], mia.mk [dostęp 2023-09-29] (alb.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Fjalor Enciklopedik Shqiptar, vol. 1. Tirana: 2008, s. 813. (alb.).