![]() | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci | |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód |
Federigo Fiorillo (ochrzcz. 1 czerwca 1755 w Brunszwiku, zm. po 1822 w Londynie[1][2]) – włoski kompozytor i skrzypek.
Syn i uczeń kompozytora Ignazia Fiorillego[1][2][3]. O jego życiu niewiele wiadomo[1]. Podróżował po Europie, koncertując jako skrzypek i mandolinista, w 1777 roku wystąpił w Petersburgu, na przełomie 1780 i 1781 roku przebywał w Polsce[1][2][3]. W latach 1782–1784 pełnił funkcję kapelmistrza orkiestry teatralnej w Rydze[1][2]. W 1785 roku gościł w Paryżu, gdzie zagrał w ramach Concert Spirituel[1][2][3]. Między 1788 a 1794 rokiem przebywał w Londynie, gdzie był członkiem kwartetu Johanna Petera Salomona[1][2].
Komponował sinfonie koncertujące, koncerty skrzypcowe, kwintety, kwartety, tria i dua na instrumenty smyczkowe lub instrumenty smyczkowe i dęte, sonaty na skrzypce i fortepian, utwory klawesynowe[1]. Opublikował wielokrotnie wznawiany zbiór Étude pour le violon formant 36 caprices, mający dużą wartość pedagogiczną[1][2][3].