Feniramina
Nazewnictwo
Nomenklatura systematyczna (IUPAC )
(3RS )-N,N -dimetylo-3-fenylo-3-(pirydyn-2-ylo)propano-1-amina
Inne nazwy i oznaczenia
farm.
Pheniramini maleas
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny
C16 H20 N2
Masa molowa
240,34 g/mol
Identyfikacja
Numer CAS
86-21-5 (racemat)56141-72-1 (R )23201-92-5 (S )132-20-7 (dimaleinian)
PubChem
4761
DrugBank
DB01620
SMILES
CN(C)CCC(C1=CC=CC=C1)C2=CC=CC=N2
InChI
InChI=1S/C16H20N2/c1-18(2)13-11-15(14-8-4-3-5-9-14)16-10-6-7-12-17-16/h3-10,12,15H,11,13H2,1-2H3
InChIKey
IJHNSHDBIRRJRN-UHFFFAOYSA-N
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotycząstanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC
D04 AA 16 R06 AB 05
Uwagi terapeutyczne
Drogi podawania
doustnie
Feniramina (łac. Pheniraminum ) – organiczny związek chemiczny z grupy amin , antagonista receptorów H1 , lek I generacji, czyli nieselektywny (hamuje receptory cholinergiczne , serotoninergiczne , adrenergiczne i dopaminergiczne ).
Zawiera trzeciorzędową grupę aminową, pierścień pirydylowy i fenylowy . Ze względu na obecność centrum stereogenicznego jest związkiem chiralnym ; preparaty lecznicze są mieszaniną racemiczną [5] w formie soli z kwasem maleinowym (maleinian feniraminy)[6] .
Można ją otrzymać wychodząc z aldehydu 2-pirydylowego i związku Grignarda – bromku fenylomagnezowego . Powstały alkohol redukuje się i alkiluje za pomocą 3-chloro-N ,N -dimetylopropylo-1-aminy w obecności amidku sodu [7] :
Zmniejsza przekrwienie i obrzęk błon śluzowych, przez co udrożnia przewody nosowe, hamuje odruch kichania i zmniejsza łzawienie oczu.
Jest to przeciwhistaminowy składnik doustnych preparatów złożonych (ma za zadanie udrożnić nos, zmniejszyć w nim ilość wydzieliny, hamować kichanie). Feniramina stosowana jest też w leczeniu objawowym kataru siennego , pyłkowicy i alergii .
Senność, otępienie, brak koncentracji, suchość w jamie ustnej, zaburzenie ostrości widzenia, zatrzymanie moczu lub bolesne oddawanie moczu.
↑ Lordi, Nicholas G., Christian, John E. Physical Properties and Pharmacological Activity: Antihistaminics . „Journal of the American Pharmaceutical Association (Scientific ed.)”. 45 (5), s. 300–305, 1956. DOI : 10.1002/jps.3030450508 .
↑ Pheniramine , [w:] PubChem [online], United States National Library of Medicine , CID: 4761 (ang. ) .
↑ a b Pheniramine , [w:] DrugBank [online], University of Alberta , DB01620 (ang. ) .
↑ Pheniramine , [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2012-08-15] (ang. ) .
↑ F. v. Bruchhausen, G. Dannhardt, S. Ebel, A. W. Frahm, E. Hackenthal, U. Holzgrabe (Hrsg.): Hagers Handbuch der Pharmazeutischen Praxis: Band 9: Stoffe P-Z , Springer Verlag, Berlin, Aufl. 5, 2014, S. 121, ISBN 978-3-642-63389-8 .
↑ maleinian feniraminy [online], www.doz.pl [dostęp 2017-12-14] .
↑ D. Sriram: Medicinal Chemistry . Pearson Education India, 2007, s. 152. ISBN 978-81-317-0031-0 . [dostęp 2017-12-14].
D04 : Leki przeciwświądowe, w tym przeciwhistaminowe, znieczulające itp.
D04A – Leki przeciwświądowe, w tym przeciwhistaminowe, znieczulające itp. D04AA – Preparaty przeciwhistaminowe do stosowania zewnętrznego
D04AB – Środki miejscowo znieczulające
D04AX – Inne
R06 : Leki przeciwhistaminowe do stosowania wewnętrznego
R06AA – Etery alkiloaminowe
R06AB – Pochodne alkiloaminy
R06AC – Pochodne diamin etylenowych
R06AD – Pochodne fenotiazyny
R06AE – Pochodne piperazyny
R06AX – Inne