Blaszka liściowa ma kształt od owalnego do nerkowatego. Mierzy 1,4–8,5 cm długości oraz 0,8–9,3 cm szerokości, jest karbowana lub piłkowana na brzegu, ma sercowatą nasadę i ostry lub tępy wierzchołek. Ogonek liściowy jest nagi i ma 0,2–27 cm długości. Przylistki są owalne lub odwrotnie jajowate[4].
Pojedyncze, wyrastające z kątów pędów. Mają działki kielicha o lancetowatym kształcie. Płatki są odwrotnie jajowate i mają żółtą barwę, dolny płatek jest odwrotnie jajowaty, mierzy 6–18 mm długości, z purpurowymi żyłkami, posiada obłą ostrogę o długości 1–2 mm[4].
Rośnie w lasach oraz na brzegach cieków wodnych, na wysokości do 2600 m n.p.m.[4] Występuje od 4. do 8. strefy mrozoodporności. Preferuje stanowiska w półcieniu lub cieniu, na wilgotnym podłożu. Kwitnie od marca do lipca[6].
Młode liście i pąki kwiatowe bywają spożywane surowe lub gotowane. Dodane do zupy zagęszczają ją podobnie jak owoce piżmianu jadalnego. Z liści robi się także herbatę. Jednak żółte kwiaty tego gatunku spożywane w dużych ilościach mogą powodować biegunkę[7].
↑Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20](ang.).