Fleksitarianizm (z ang. flexible – elastyczny), elastyczny wegetarianizm – dieta roślinna polegająca na okazjonalnym spożywaniu posiłków zawierających mięso lub ryby[1][2][3] np. poza domem, na przyjęciach, w domach przyjaciół lub rodziny.
Pojęcie to zostało użyte po raz pierwszy przez Lindę Anthony 17 października 1992 roku. Pojęcia fleksitarianizm i semiwegetarianizm stosowane są zamiennie[2].
Dieta ta ma wielu zwolenników wśród osób nie stawiających sobie za cel przejście na wegetarianizm, a jedynie zdrowsze odżywianie. W rankingu 39 diet Best Diets Overall, wśród najbardziej polecanych, zaraz po diecie śródziemnomorskiej, i diecie DASH, znalazła się dieta fleksitariańska[4]. Z kolei w rankingu najlepszych diet odchudzających zajmuje pierwszą pozycję[5].
Fleksitarianizm jest kompromisowym sposobem odżywiania, gdyż nie eliminuje z diety żadnej grupy produktów. Uważa się, że ta dieta pomaga schudnąć i poprawia stan zdrowia. Jest polecana dla osób z: insulinoopornością, nadwagą, otyłością, cukrzycą, nadciśnieniem tętniczym, chorobami serca, hipercholesterolemią[6][7].
Fleksitarianizm oraz semiwegetarianizm w odróżnieniu od diety wegetariańskiej lub wegańskiej dopuszczają spożywanie mięsa. Spożywanie mięsa pozwala na dostarczenie organizmowi:
Uważa się, że tego rodzaju diety bywają etapem przejściowym pomiędzy jedzeniem potraw mięsnych a wegetarianizmem lub weganizmem.