Fleur-de-Lys (Malta)

Nie mylić z: figurą heraldyczną.

Fleur-de-Lys

Kumitat Amministrattiv ta' Fleur-de-Lys

Łuk Wignacourta
Flaga
Państwo	Malta
Samorząd	Komitet administracyjny Fleur-de-Lys (Rada lokalna Birkirkara)
Populacja  • liczba ludności	2200
Nr kierunkowy	356
Kod pocztowy	BKR
Położenie na mapie Malty Fleur-de-Lys
Położenie na mapie Morza Śródziemnego Fleur-de-Lys
35°53′29″N 14°28′19″E/35,891389 14,471944
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Fleur-de-Lys – przedmieście, które stanowi część Birkirkary, jest również uważane za przedmieście Santa Venera i Qormi. Leży około 5 kilometrów od stolicy Malty, Valletty. Populacja Fleur-de-Lys wynosi około 2200 osób, a obszar jest bardzo mały.

Historia

Akwedukt Wignacourta

Akwedukt Wignacourta w Fleur-de-Lys

Początki Fleur-de-Lys sięgają pierwszej dekady XVII wieku. W 1610 wielki mistrz Alof de Wignacourt sfinansował budowę akweduktu, nazwanego jego imieniem, do transportu wody ze źródeł w Rabacie i Dingli do stolicy Valletty. Akwedukt ukończono w 1615, a w miejscu, w którym przecinał drogę, zbudowano ozdobną bramę znaną jako Łuk Wignacourta (lub Brama Fleur-de-Lys). Na szczycie znajdowały się trzy wyrzeźbione fleur-de-lis, jako heraldyczne symbole Wignacourta. Przedmieście zostało później nazwane na cześć tych heraldycznych symboli na łuku^[1] .

Podczas II wojny światowej brama została poważnie uszkodzona, gdy w 1943 uderzyła w nią ciężarówka RAF. W 1944 zrujnowana brama została zburzona, a kamienie ponumerowano i złożono w magazynach Wydziału Robót Publicznych. Na miejscu łuku wybudowano później rondo. Plany rekonstrukcji łuku były przygotowywane kilka razy, zanim zostały ostatecznie zatwierdzone w 2012^[2]. Lokalne rady Santa Venera i Birkirkary oraz Komitet Administracyjny Fleur-de-Lys nie mogły zgodzić się co do nazwy łuku, ostatecznie w 2014 przyjęły zatwierdzoną przez wszystkie strony nazwę „Łuk Wignacourta znany jako brama Fleur-de-Lys” (ang. The Wignacourt Arch Known As The Fleur-de-Lys Gate)^[3]. Łuk został odbudowany w latach 2014–2015, a jego inauguracja odbyła się 28 kwietnia 2016^[4].

Rozwój przedmieścia

Teren rekreacyjny Fleur-de-Lys

Po wybudowaniu akweduktu w okolicy osiedliło się wielu rolników. Przez lata jedynymi budynkami były nieliczne zagrody otoczone polami.

Fleur-de-Lys zaczęła się rozwijać w czasie II wojny światowej. Wielu uchodźców z obszaru Grand Harbour uciekło na obszary wiejskie, w tym Fleur-de-Lys, po tym, jak teren portu został zniszczony przez bomby. Do 1941 Brytyjczycy zbudowali w rejonie baterię Fleur de Lys, uzbrojoną w artylerię przeciwlotniczą. W latach czterdziestych do Fleur-de-Lys przeniesiono różne urzędy państwowe. Po wojnie teren rozrósł się w małą osadę^[5].

W 1946 zainaugurowano Kościół Matki Bożej z Góry Karmel we Fleur-de-Lys. Teren osady oddzielił się od Santa Venera w 1949, zaś w 1979 stał się samodzielną parafią. Później w Fleur-de-Lys zbudowano inne kaplice, w tym kaplicę w klasztorze Sióstr Najświętszego Serca i jedną w szkole św. Moniki^[5][6].

Obecnie w przedmieściu znajduje się kilka małych sklepów, kościół parafialny, BOV oraz bank HSBC. Główna droga, Fleur-de-Lys Road, jest obecnie główną arterią lokalnego systemu ruchu drogowego^[5].

Zarządzanie

Fleur-de-Lys pozostaje integralną częścią rady lokalnej Birkirkary, jednak ma własną administrację w postaci Fleur-de-Lys Administrative Committee. Komitet Administracyjny Fleur-de-Lys został utworzony w grudniu 1999 na mocy nowelizacji ustawy o radach lokalnych z 1993^[7].

Przypisy

1. Morana 2011 ↓.
2. Green light for Fleur-de-Lys arch rebuilding. [w:] Times of Malta [on-line]. 2012-10-23. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-27)]. (ang.).
3. Kim Dalli: Arch-rivals finally reach agreement over the name. [w:] Times of Malta [on-line]. 2014-08-20. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-02)]. (ang.).
4. Celebrating the reconstruction of Wignacourt’s Fleur-de-Lys Arch. [w:] Times of Malta [on-line]. 2016-04-27. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-28)]. (ang.).
5. Antoine Attard: Fleur-de-Lys. Fleur-de-Lys Administrative Committee, 2012-11-18. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-06)]. (ang.).
6. New chapel altar for Fleur-de-Lys nuns. [w:] Times of Malta [on-line]. 2015-01-03. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-14)]. (ang.).
7. Antoine Attard: The Committee. Fleur-de-Lys Administrative Committee. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-06)]. (ang.).

Bibliografia

• Martin Morana: Bejn Kliem u Storja. Malta: Books Distributors Limited, 2011. ISBN 978-99957-0137-6. (malt.).