Florin Vlaicu

Florin Vlaicu
Ilustracja
Vlaicu 2015
Pełne imię i nazwisko

Florin Adrian Vlaicu[1]

Data i miejsce urodzenia

26 lipca 1986
Bukareszt

Wzrost

186 cm

Masa ciała

96 kg

Rugby union
Pozycja

przeważnie łącznik ataku (10),
obrońca (15)

Kariera juniorska
Lata Zespół
1993–? Flamingo Bukareszt
Kariera seniorska[a]
Lata Zespół Wyst. (Pkt.)
2005– Steaua Bukareszt
2005– București Rugby[2] 39 (194)
Reprezentacja narodowa[b]
Lata Reprezentacja Wyst. (Pkt.)
2006–  Rumunia 123 (984)
  1. Mecze i punkty w lidze akt. w dniu 13 października 2012 r.
  2. Mecze i punkty w reprez. akt. w dniu 22 lutego 2020 r.

Florin Vlaicu (wym. [ˈflrin ˈvlajku]; ur. 26 lipca 1986 r. w Bukareszcie) – rumuński rugbysta, uniwersalny zawodnik formacji ataku. Reprezentant kraju, uczestnik trzech edycji pucharu świata (w 2007, 2011 i 2015 roku).

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Vlaicu rozpoczął grę w rugby w 1994 roku w klubie Flamingo Bukareszt. W wieku 19 lat (w 2005 roku) trafił do Steauy, w której barwach występuje nadal. W 2006 roku wraz z drużyną klubową zdobył mistrzostwo i puchar Rumunii. Rok później Steaua zdołała obronić tylko to drugie trofeum. W późniejszych latach Vlaicu pięciokrotnie zajmował drugie miejsce w lidze (2007, 2008, 2009, 2010, 2011), a dodatkowe dwa razy był drugi w rozgrywkach rugby 7 (2008 i 2010)[1].

Od 2005 Vlaicu występuje również w barwach București Rugby (znane też jako Bucharest Wolves, a dawniej Bucharest Oaks) – mieszanej drużyny rumuńskiej ligi, stworzonej na potrzeby European Challenge Cup.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Rumun w reprezentacji swojego kraju występował na poziomie juniorów (uczestniczył w mistrzostwach świata juniorów w 2004 i 2005 roku), a także w reprezentacji do lat 20, z którą wywalczył tytuł mistrza Europy drugiej dywizji[1].

W seniorskiej reprezentacji Rumunii Vlaicu zadebiutował 3 czerwca 2006 roku w Kijowie, kiedy to w ramach rozgrywek o Puchar Narodów Europy goście rozbili reprezentację Ukrainy 58–0. Vlaicu swoim pierwszym występie zdobył 2 punkty podwyższając jedno z rumuńskich przyłożeń[3].

W czerwcu kolejnego roku wraz z drużyną narodową wystąpił na rozgrywanym w Rumunii Pucharze Narodów[4], a we wrześniu na Pucharze Świata we Francji. Podczas tej najważniejszej w czteroleciu imprezy Vlaicu zagrał w sumie przez zaledwie 26 minut w wysoko przegranych potyczkach ze Szkocją i Nową Zelandią. W tym drugim meczu wykorzystał rzut karny, czym zdobył trzy z ośmiu punktów swojej drużyny[5].

W 2008, 2009 i 2010 roku ponownie uczestniczył w Pucharze Narodów[6].

W 2011 roku raz jeszcze znalazł się w składzie reprezentacji na Puchar Świata, która to impreza odbywała się w Nowej Zelandii. Na antypodach drużyna spod znaku dębowego liścia ponownie przegrała wszystkie cztery swoje spotkania, w tym prestiżowy pojedynek z Gruzją. Vlaicu wystąpił we wszystkich meczach swojej reprezentacji (raz wyszedł w podstawowym składzie), jednak jego dorobek punktowy był identyczny z tym sprzed czterech lat[7].

Z reprezentacją Rumunii Vlaicu występuje jednak przede wszystkim w Pucharze Narodów Europy i tak w edycji 2010−2012 był najskuteczniejszym zawodnikiem swojej drużyny (a jednocześnie czwartym najskuteczniejszym graczem w Dywizji 1.)[a].

  1. Szczegółowe dane zobacz w haśle Puchar Narodów Europy 2010-2012/Dywizja 1.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Florin Adrian Vlaicu. CSA Steaua Rugby. [dostęp 2012-11-15].
  2. Fiche de joueur Vlaicu Florin. It's Rugby. [dostęp 2012-11-15]. (fr.).
  3. Ukraine (0) 0 - 58 (34) Romania (FT). ESPN Scrum, 2006-06-03. [dostęp 2012-11-15]. (ang.).
  4. Emerging Springboks crowned Nations Cup champions. Międzynarodowa Rada Rugby, 2007-06-16. [dostęp 2012-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-22)]. (ang.).
  5. Florin Vlaicu. Puchar Świata w Rugby 2007, 2007. [dostęp 2012-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-09)].
  6. Nations Cup. Florin Vlaicu. Międzynarodowa Rada Rugby. [dostęp 2012-11-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-22)]. (ang.).
  7. Florin Vlaicu. Puchar Świata w Rugby 2011, 2011. [dostęp 2012-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-06)].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]