Biskup | |
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Biskup Montalto | |
Okres sprawowania |
1770−1798 |
Tytularny łaciński patriarcha Konstantynopola | |
Okres sprawowania |
1781−1798 |
Wyznanie | |
Prezbiterat |
25 lutego 1741 |
Nominacja biskupia |
6 sierpnia 1770 |
Sakra biskupia |
15 sierpnia 1770 |
Wybór patriarchy |
10 grudnia 1781 |
Data konsekracji |
15 sierpnia 1770 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Współkonsekratorzy | |||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Francesco Antonio Marcucci (ur. 27 listopada 1717[1] w Force, zm. 12 lipca 1798 w Ascoli Piceno) – włoski duchowny katolicki, biskup Montalto, tytularny łaciński patriarcha Konstantynopola, Czcigodny Sługa Boży Kościoła katolickiego[2].
Francesco Antonio Marcucci urodził się 27 listopada 1717 roku. Święcenia kapłańskie otrzymał 25 lutego 1741 roku, a w lipcu 1742 roku został mianowany przez papieża Benedykta XIV na misjonarza apostolskiego. Założył zgromadzenie Congregazione delle Suore pie Operaie dell'Immacolata. W następnym roku otworzył swoją pierwszą szkołę.
W 1770 roku Klemens XIV mianował go biskupem Montalto, a 15 sierpnia tego samego roku otrzymał sakrę w Rzymie. Zmarł 12 lipca 1798 roku w wieku 81 lat. W 2010 roku został ogłoszony Czcigodnym Sługą Bożym[2].