Francesco Corleone

Francesco Corleone
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 września 1946
Mediolan

Zawód, zajęcie

polityk, samorządowiec, publicysta

Alma Mater

Uniwersytet Mediolański

Stanowisko

członek Izby Deputowanych (1982–1983, 1986–1987, 1992–2001), senator (1987–1992), poseł do Parlamentu Europejskiego III kadencji (1989)

Partia

Włoska Partia Republikańska, Partia Radykalna, Verdi Arcobaleno, Federacja Zielonych

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Francesco (Franco) Corleone (ur. 26 września 1946 w Mediolanie[1]) – włoski polityk i samorządowiec, członek Izby Deputowanych i Senator, w 1989 poseł do Parlamentu Europejskiego III kadencji, były wiceminister sprawiedliwości.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia politologiczne na Uniwersytecie Mediolańskim, w latach 60. działacz studencki. Autor licznych książek i artykułów dotyczących m.in. polityki narkotykowej i karnej oraz więziennictwa. Kierował organizacjami na rzecz polityki narkotykowej oraz świeckości państwa[2].

Od 1963 aktywny w polityce. Wstąpił do młodzieżówki Włoskiej Partii Republikańskiej, następnie do rozwiązania (w 1989) działał w Partii Radykalnej. Został asesorem we władzach Lombardii odpowiedzialnym za planowanie, usługi społeczne, zdrowie i środowisko[2]. W latach 1982–1983, 1986–1987 i 1992–2001 był członkiem Izby Deputowanych VIII, IX, XII i XIII kadencji[3], zaś od 1987 do 1992 senatorem X kadencji[4]. Od lipca do października 1989 wykonywał mandat eurodeputowanego III kadencji z listy Verdi Arcobaleno, gdzie zastąpił Edoardo Ronchiego. W Europarlamencie przystąpił do frakcji zielonych[1]. Później wraz z tym ugrupowaniem przystąpił do Federacji Zielonych, od 1993 do 1997 będąc szefem rady federalnej FV. W latach 1996–2001 podsekretarz stanu w ministerstwie sprawiedliwości, odpowiedzialny za więziennictwo. Wybierano go także radnym prowincji Katania (1990–1993) oraz Udine (2001–2006). W XXI wieku obejmował stanowisko lokalnego rzecznika praw więźniów we Florencji i Toskanii[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Francesco Corleone. europarl.europa.eu. [dostęp 2021-10-13].
  2. ↑ a b c Biograifa. francocorleone.it. [dostęp 2021-10-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-03-01)]. (wł.).
  3. ↑ Franco Corleone. camera.it. [dostęp 2021-10-13]. (wł.).
  4. ↑ Franco Corleone. senato.it. [dostęp 2021-10-13]. (wł.).