Franciszek Pinck

Franciszek Pinck
Data i miejsce urodzenia

ok. 1733
Wiedeń

Data i miejsce śmierci

27 maja 1798
Warszawa

Dziedzina sztuki

rzeźba

Epoka

klasycyzm

Multimedia w Wikimedia Commons
Pomnik Sobieskiego dłuta Pincka

Franciszek Pinck (czasem w pisowni nazwiska Pink, a także Ping, Bing lub Byng, ur. ok. 1733 w Wiedniu, zm. 27 maja 1798 w Warszawie) – rzeźbiarz i sztukator, od 1765 nadworny rzeźbiarz Stanisława Augusta Poniatowskiego. Twórca m.in. posągu konnego Jana III Sobieskiego na moście w Łazienkach Królewskich w Warszawie, odsłoniętego w 1788 z okazji 105. rocznicy odsieczy wiedeńskiej. Pomnik ten uznawany jest za najważniejsze dzieło Franciszka Pincka. Wykuwał też, głównie w kamieniu, popiersia i posągi według projektów pierwszego z królewskich rzeźbiarzy, Andrzeja Le Bruna, zdobiące posiadłości królewskie: Zamek Ujazdowski, Zamek Królewski w Warszawie, Łazienki (ogród i pałac) i pałac w Kozienicach.

W latach 90. XVIII wieku zlecenia prac rzeźbiarskich od króla ustały, królewska kasa zalegała mu nawet z wypłatą 348 dukatów (jego miesięczna pensja w 1779 wynosiła 30 dukatów); Pinck popadł w tarapaty finansowe, śląc do przebywającego poza Warszawą króla kilkakrotnie prośby o wypłatę należności; poprosił nawet Bacciarellego o wstawiennictwo, którego ten mu udzielił.

jest tym rzeźbiarzem, który najwięcej wykonywał rozmaitych rodzajów prac i był zawsze pilny

z listu Bacciarellego do Stanisława Augusta

Uzyskał w rezultacie obietnicę wypłaty 900 dukatów, zająć się jednak musiał drobniejszymi pracami rzeźbiarskimi na zlecenia prywatne.

Jego syn, Ferdynand (1761–1797), był malarzem pejzażystą.

Ważniejsze dzieła
w Zamku Królewskim w Warszawie
  • medaliony w sali Biblioteki (1780–1781)
  • modele supraport Sali Wielkiej (1780)
  • woskowe odlewy popiersi zasłużonych Polaków do Sali Rycerskiej i patynowanie wykonanych z nich odlewów z brązu
  • woskowe modele żyrandoli do Sali Tronowej
w Łazienkach
w pałacu w Kozienicach
  • dwie grupy „polowań”

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]